Toch met al die mensen om mij heen,
voel ik me soms nog wel alleen.
Ik denk dat alles een slechte bedoeling heeft,
En dat er niemand iets om mij geeft.
Hoe krijg ik het dan ook voor elkaar,
Misschien is het ook wel waar.
Misschien ben ik helemaal niks meer,
Denk ik dan keer op keer.
Zijn al mijn kanten dan zo negatief,
Ben ik niet net als hen? Aardig, knap en lief.
Ik moet de mensen die wel eens aan mij denken,
Wel al mijn liefde schenken.
En ook al kom ik wel eens alleen te staan,
Ik weet zeker, hen laat ik nooit meer gaan.