Waarom kan ik niet voor altijd bij je zijn,
Scheiden onze wegen zich telkens veel te snel.
Ik weet niet waarom je iedere keer vlucht,
Misschien wordt het allemaal teveel, doet het teveel pijn.
Soms zou ik willen dat ik je gedachten kon lezen,
Weten wat er allemaal in je hoofd afspeelt.
Er voor zorgen dat je je niet meer eenzaam voelt,
Hopen dat jij ervoor gaat en niet alleen wil wezen.
Volgens mij begrijp je niet dat je me veel pijn doet,
Ontwijkend voor de waarheid die je maar niet onthult.
Natuurlijk komt er voor mij een tijd dat ik stop,
Verder ga zonder jou in mijn leven omdat het moet.
Eeuwig ga ik natuurlijk niet op je zitten wachten,
Verscheidene momenten dat ik alleen maar aan je kan denken.
Terugdenkend aan het moment toen jij nog bij me was,
Momenten waar ik heden alleen maar naar kan smachten.
Begrijpen wat je nu allemaal doet zal ik niet doen,
Verborgen verlangens branden diep bij me vanbinnen.
Telkens kijkend naar jouw foto hier aan de wand,
Smachtend naar een onbereikbaar gevoel, jouw zoen