Tranen...
van verdriet...
Want ;...
Ik heb 'm niet.
Ik heb hem niet...
Mijn vriend...
Die ik wel zo
had verdiend...
Pien.
Toen ik vandaag op bed lag, was ik zo verkouden dat er tranen in mijn ogen stonden.
Ik dacht met enige zelfspot: "Tranen van verdriet...." en moest in mezelf lachen.
Toch vond ik dit een mooie dichtregel en ging door en kreeg het bovenstaande gedicht waar ik niet achter sta, maar wat als gedicht toch heel mooi is.
Daarom sta ik dus niet achter het gedicht.
Ik ben niet zoekende nl.
Maar als gedicht klinkt het wel mooi!