je bent van glas
dat in zijn matheid nog
maar vage beelden lacht
waar het bewegen
nog slechts een schaduw
is van het echte leven
je krachtige lijnen
zijn broos en breekbaar
door de tijd geraakt
het kristal transparante
heeft na vele jaren zijn
vitale flonkering gestaakt
nog ben je niet gebroken
maar in de warme middagzon
verstrooit het licht je ouderdom