waar bomen
zich tuigen met
groene wazen en
bloesemende luister
speelt de wind
het verboden spel
in tintelfrisse vlaagjes
opent hij de dag
om met een lach
koesterende warmte
van zon als deken
gratis mee te geven
hij verlost wolken
van vorm en kleur
droogt de lucht
tot in het blauw
kou zijn witte lijnen
recht kan schrijven
nu zon is vertrokken
zitten wij met de brokken
door sproeien en rook
hebben wij de nachtvorst
bevochten voordat hij
lente grote schade berokkent