sluiten
print

De volgers

ik zie geen ogen
hoofden gebogen
zo schuifelen ze voorbij

de volgers
die mijn leven delen
zij schuwen werkelijkheid

ze weten enkel hoe
ik was en ben geweest
zijn afwezig op mijn feest

niet even langs gekomen
in het achterna jagen
van mijn virtuele dromen

blikken zijn verweesd
zij denken enkel geest als
solitairen met kleine schermen

in nasmaak proeven zij
mijn leven maar hun ogen
zullen het echte nooit weten

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl