ik ga mee
met de mensen
volg het bewegen
weet niet waarheen
zie spanning
in hun ogen
voel de drive
waarmee ze lopen
hoor de stemmen
maar versta ze niet
ken de tonen van
hun eenheidslied
ze zijn op weg
met duizenden
in een cadans
die doet huiveren
ook zij
willen leven
net als wij
in weelde baden
maar de grenzen
zijn gesloten
onze paradijzen
kennen geen genade