nog ben ik
niet verdronken
in de donkere tonen van
de muziek om me heen
het duistere galmen
maakte me alleen
braken bijna de laatste
halmen van mijn oogst
ik had mezelf een
bloementuin beloofd
waarin ik uit hoge tonen de
mooiste melodieën liet komen
die in warme wind
jeugd en passie dansten
met elkaar sjansten in de
meest briljante akkoorden
maar het subtiele
gaat helaas snel ter ziele
in globaliserend volksgeweld
waarin onze cultuur niet meer telt