ik voel dat
chaos rondwaart
wacht op momenten om
onverwacht toe te slaan
beelden razen
caleidoscopisch voorbij
de tijd geeft alles vrij
zonder verbondenheid
het gif gist onderhuids
in wanen van de dag
uit losgeslagen menigten
vooraan het ergste tuig
zij rappen marsmuziek
uit oude oorlogsdozen
zwaaien vaandels met een
vage link aan lederhosen
angst regeert
orkestreert de wanhoop
in gebalde vuisten
en bebloede knuisten
de massa deist
deint weer uit als er
schoten knallen paniek
krijst stilte als de eerste vallen