voorzichtig braken
de zegels van de vele
souvenirs die tot nu toe
gesloten waren gebleven na
leven met onzekerheid en pijn
cadeaus vol liefde
verpakt in de kleur
van diepgaand verlangen
met tranen waarin licht uit
weerkaatsing bleef hangen
snuisterijen die
warmte breiden in de vorm
van aaibaar amusement
geënt op de speeldoos met
orkest en draaiende danseres
nog schitteren in licht
de vele tierelantijntjes op
het tableau van mijn bestaan
in die frivoliteitjes kon ik
mijn dromen laten gaan
de uitstalling is niet
compleet zonder mijn
marionetten zij spelen
het spel dat waarheid heet
de knikkers zijn vanaf nu te geef