je gaf mij
een bloem
lachte haar kleuren
ogen geurden hun
mystieke komaf
jij opende
de prachtige flora
van een land
dat ik slechts kende
uit de diaspora
in klanken
van woorden
hoorden wij het
universele gevoel
direct uit het hart
in elkaar raken
vonkten contacten
zij overbrugden het
spanningsverschil van
eeuwenlang wachten
er was overlevering
en talloze exegesen
maar de enige waarheid
komt nu in finaliteit tot
goddelijk bewustwording