ik mis het
schaduwengevecht
agressieve profielen
in een nooit
eindigende strijd
stukken lijf
dwarrelen zinloos
in verlaten van het
plaats delict waar
er eentje is geflikt
tussen restanten oorlog
leggen witte pakken
hun forensisch model
een aanknopingspunt
direct uit de hel
ik heb het alweer
even achter me gelaten
de gaten in geheugen
kogels in mijn hart
zij verwonden niet genoeg
ik was niet apart
deed mijn mond niet open
zij lieten mij lopen
er kleefde aan mijn
handen geen bloed
ik geloofde de
sprookjes hoe mooi
alles zou kunnen zijn
tot die gluiperd zei weet
voor jou is er helemaal niets bij