ik heb zinnen
gebroken die nooit
goed wilden lopen
klanken gingen
langzaam dissoneren
wat ik ook probeerde
het leven dat ik
de taal had gegeven
leidde een eigen bestaan
was uit haar
sociale setting gegaan
in pure rebellie
omgeven met
mystiek en magie
was er altijd al repliek
maar een totaal
nieuwe richting was
baldadige brandstichting
in het stoffige
taalsecretariaat is men
nog altijd onthutst en kwaad