sluiten
print

Ogen vol ver grijs

hij was
vandaag dichtbij
en onverhuld

geen zeis en
donkere mantel
wel ogen vol ver grijs

we hebben
elkaar toegeknikt
hangende de vraag

of het wel
schikt vandaag
of anders later

nader komend
bekenden wij waar
onze wegen scheiden

ik was een
groentje in het
eeuwenoud metier

liep voor het eerst
en hopelijk niet
het laatste keertje mee

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl