zij was geen
kolibrie of bij
maar haar
sfeervolle plaatje
overweldigde mij
vingers die
voorzichtig het
hart opende waar
daglicht zacht
naar binnen ging
op dat zonmoment
spiegelde de bloem
zijn bloei in
specifieke kleur
aan het firmament
dat beelden zond
langs nanodraden
naar een ver heelal
waar ook vingers
waren van jouw hand
in de keuzemodus
ervaarden zij een
nacht waar licht
gevangen was
in een zwart gat