ik zie ze ik voel ze
het is niet mijn hoofd
het was niet mijn lichaam
die tervegeefs naar verlichting zocht
ik zag het echt
de monster in mijn droom
het was niet mijn gedachte
die mijn herinnering door stroomt
ik weet nog de dagen
waar de vrede de hoofdrol speelde
het is niet meer waar ik aan kan denken
een fijne gedachte in mijn beelden
nu de dagen kort zijn en de nachten lang
en ik mijn hoofd doortast
kan ik niet meer vredig en ontspannen lachen
en bijt de narigheid hardnekkig zich vast