we plukten
bloemen zo uit
het onbekende
menden
dieren van een
uitheems ras
hoorden
talen die woord en
zang vermengden
op een manier
die wij totaal
niet kenden
het is vreemd
om hier te zijn en
niets te hebben
het mijn en dijn
is geen structuur
in waar zij zijn
eigenheid en het
onderlinge onderscheid
gaan aan hen voorbij
toch voelen wij
de interesse van een
machtige aanwezigheid
in medelijden en warmte
zij kennen onze boodschap al
wij zijn de schepping kwijt