ik heb de ochtend
zien schemeren tot in
de diepste tinten rood
verglijdend in oplichten
stierven zij een zonnige dood
de vlokjes die
het langste bleven
dreven voor de zonnewind
als lieve roze schaapjes
wolkten zij in wit de kudde in
verloren kleur in
contrasterende onderkanten
waar grijs en zwart de
eerste regens droegen die
met slag de aard ontmoetten
in een lucht die omlaag
kwam uit volle sluizen
is de dag weer heerlijk
opgefrist nadat die eerder
al zo feeëriek begonnen was