jouw passen
waren zo licht
dat zelfs in sneeuw
geen enkel spoor
zichtbaar bleef steken
ongerept bloeide
je glimlach zon
op smetteloos wit dat
schoonheid weerkaatste
uit zover het kon
fonkelende kristallen
kleurden halveringstijd
door intense straling
in kraakhelder blauw
smolt warmte uit kou
toen de laatste
sneeuw verdwenen was
vonden wij in je eerste stap
het pril groen groeien tussen
gebroken winterse boeien