jij was het die
de lucht verschoof
donkere draperieën
opbond zo dat de
inkijk groter woonde
ruimte gaf aan
het benauwde dat
veilig onze handen
vond zodat doortastend
weer op afstand stond
later brak het
inzicht door dat
eigen kracht de macht
weer pakte als jij op
dezelfde golflengte lachte
wij waren intiemer
dan we zelf wisten
omdat wij samen
hadden gegeten van
brood dat honger stilde