jij hebt weer
met licht gegooid
het scherfde pijnlijk
in mijn ogen
ik kende de bogen
van je stemmingskleuren
maar dit had nooit
mogen gebeuren
het was geen aanval
met een gestileerde
protocol juist het
onberekenbare maakt dol
altijd heb ik je
blikken kunnen lezen
maar de onverwachte
aanvallen tartten mijn leven
overal waar je
kwam en danste
stroomden je energieën
als mooiste dromen
maar er is een ruis
gekomen die deprimerend
werkt door zichzelf
onverwacht kort te sluiten
laten wij proberen
weer samen te resoneren
van elkaar te leren
zonder storend gebrom