jij hebt mij
meegenomen op
een van jouw dromen
waar we altijd
riviertjes zomen
met hellingen die
glooien op zuid
overweldigend
is het veelvoud
aan kleur in een
natuurlijk palet
dat zonder ingreep
van de mens op
aarde is gelegd
bevriezend koud
heldert kabbelend
water van hogerop
dat door zonnewarmte
beroerd heel snel
zijn sneeuwkragen
niet meer zal dragen
je lach trekt
kippenvel omhoog
kramp verstoot
ons van het strandje
waar alleen nog
voetstappen vertellen
van ons dromenlandje