ik zag
je ogen lachen
toen ik wat
zachte gedachten
uit onze lock down
streamde naar normaal
we waren
verstrikt in de
veelheid van losse
einden waaraan
wij zelfs geen punt
konden zuigen
tot ik in je blik
fantasie en
blijmoedigheid las
voelde hoe je hart
brandde omdat
jij nog spirit had
je zong het lied
van de arbeid
met zoveel omhaal
dat het koren zich
scheidde van het kaf
in ons lijdensverhaal