Afscheid zonder eind

ik heb je gezien
maar kon je
niet raken of
heel even voelen
hoe jij het maakte

zag je lach
in een pijnlijk
glanzen want
je ogen zwommen
in plaats van te dansen

wij die altijd
zo close waren
met halve woorden
een hele wereld steeds
sneller deed draaien

wij zwaaiden
handenvol emoties
jankten eindeloze
tranen in een
afscheid zonder eind

ik heb alle beelden
van je meegenomen
om ze thuis naar
waarde op te schonen
in mijn virtuele dromen