sluiten
print

In synchronie

wij zijn
gaan lopen
omdat woorden
onze afstand niet
konden verkleinen

heb jou een
hand gegeven
niet uit de
bezittingsdrang
je bent de mijne

onze passen
hebben we nooit
in synchronie afgestemd
elkaar volgen waren
wij niet gewend

in samen
bewegen konden
wij steeds wat
meer toegeven
zonder gezichtsverlies

wij zijn elkaar
genaderd maar het
echte over de brug
komen is gereserveerd
voor onze dromen

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl