zacht en warm
is de wind die
jouw articuleren
draagt en verstaanbaar
maakt tot in de verste
uithoeken van het
magistrale plein
jij de frêle vrouw
die boven alles en
iedereen was uitgegroeid
tot symbool van
liefde en begrip in
het menselijk
samenkomen en zijn
weg waren de scherpe
randen van agressie
en intolerantie
verdwenen in
vriendelijk warme
handen en een lach
om blij te zijn
jij vroeg niet
om te buigen wel
hoopvol te wuiven
met enthousiasme dat
als de eerste doop vrede
is waarvan de weg het
samenzijn gaat worden