nog gloort
in het blauw
van je ogen
de witte wereld
die zwart omkranst
door tegenlicht
intens helder brandt
ze blinken onder
plukjes gemêleerd
grijs dat met alle
kleuren herfst spaanders
de komende egaliteit
van sneeuw en ijs
snel zal breken
waar ook je lach
de snerpende kou
zal doen gloeien in
een opbloeiend contact
dat een magische inbreng
heeft door een licht
ontdooiende omgeving
door elkaar warm
afscheid toe te wuiven
op de ontmoetingsplaats
heeft het kleine wonder
van samen in liefde
de eerste lentebloemen
in kleur doen ontluiken