ik heb jouw
beelden gezien
ze aangeraakt
in diverse posities
ze pas veel later
samengevoegd tot
constitutie
toen de affectie
van vingers en
handen zich in
tast door jou te lezen
had vastgezet
tot in het
laatste hoofdstuk
de apotheose
naar liefde heel
onverwachts
naar boven kwam
waar eerst
een dimensionale
oppervlakkigheid
de eyecatcher was
begonnen wat
ruimtelijke dimensies
zich steeds meer
te prononceren om
aantrekkelijkheid
tot ziel te formeren
die jou een warme
uitstraling gaf