teer en zacht
ruizelen de duizend
bladeren hun herfstige
kleuren weg van het
donkere laatste
zomerse groen
dat al droog klinkt
in het ijle gewieg
van de hoogste top
vlakbij de hemel
waar noten
en tonen vaak voor
het symfonisch
samengaan nog
uitgebreid dromen
en de wind zijn
kunsten laat
dirigeren met kleur
en ritmiek in de
nieuwste seizoen toon