nog groent de
zomer het bos
en mos in een
tweede poging
de hemel te raken
waar ooit de nadagen
hun warmte voor
de rijping gaven
en in de mooiste
kleuren mee bloeiden
kenden zij ook
de gevaren om
kleine stukjes tot
een nieuw tweede
leven te brengen
alleen maar denken
aan haar warme lach
die maakte dat de
nachtvorst nog een
paar dagen wacht