De wereld is koud,
vol haat en nijd.
Niemand ziet me staan.
Ik loop er zomaar bij.
Elke dag, keer op keer,
hopend op een beetje zonlicht in m'n leven.
Dat de wereld langzaam warmer werd,
tot er geen haat meer is.
Alleen liefde en begrip!
Langzaam verdwijnen deze gedachten in m'n dromen.
En dan krijg ik het weer koud..