Chaos.

..::Chaos::..
De Chaos in mijn hoofd,
is als de stilte daarbuiten
Waarom is er niemand,
die mij even terug kan fluiten?
Die mij terug kan halen,
uit dat dal van verdriet.
Ze kunnen dat wel,
maar doen het niet.
Niemand die echt weet wie,
en hoe ik ben van binnen.
Ze kijken alleen naar de buitenkant,
en denken daar
een hoop kennis mee te winnen.
Waarom ziet niemand hoe ik mij echt voel?
Waarom ziet niemand mijn eind doel?
Waarom doe ik mij anders voor,
en kan ik niet laten zien,
hoe ik echt ben?
Gewoon.. omdat niemand mij echt kent.
Er is alleen chaos, chaos in de wereld,
chaos in de lucht,
chaos op aarde,
en chaos in mijn hoofd.
Ik kan alleen maar zitten,
zitten als verdoofd.
En wachten, wachten totdat het overgaat,
wachten totdat het stopt.
En ik probeer maar niet te zien,
dat dit het echt is,
mijn lot.
Want ik geloof niet,
dat ik me altijd zo kan blijven voelen.
En de tranen maar aan
een stuk door blijven vloeien.
Het moet toch ooit stoppen,
de pijn en het verdriet.
Dat blijf ik maar herhalen,
maar het stopt gewoon niet.
De chaos, de rode en zwarte vegen
die maar door mijn hoofd
blijven vliegen.
En ik, ik blijf maar tegen jouw,
en tegen mezelf liegen.

Reacties