Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het joyeus gewaagde
jij was
gekleed
met pure
nonchalance
waarbij sportieve
touches aandacht
trokken met
subtiele vormen
en speelse kleuren
In het joyeus
gewaagde
circuit deed jij
aardig wat blad
opwaaien met
een minimum
aan stof en drie
vuurrode stikkers
met brandgevaarlijk
er uitdagend op
waarbij de juice
net even over
de strak bewaakte
rand klotste
en zo ook een niet
helemaal geplande
zeer kleverige
aandacht kreeg
Als jij shined
je voelt je
al ongemakkelijk
als iemand zijn ogen
op jouw élégance
en gratie richt als Jij
shined in de menigte
in een licht dansant
passerend bewegen
waarbij een passende
lach subtiel effect-
verhogend terugkomt
als donder na de bliksem
nee geen geraffineerd
geflirt en effectvol
gejaag maar met elkaar
praten met het
hart op de tong
over eerlijke zaken
Menselijk contact
ik zag
de ogen
ontwijken
weinigen
bleven iets
langer kijken
maar sloegen
daarna de
ogen neer
zou het angst
zijn om te
confronteren
bang om iets
meer dan kijken
te proberen
zoals een lach
of vriendelijk
woord misschien
maar er zijn
de laatste tijd
helaas mensen
om minder
vermoord
of mishandeld
de verbindingen
rafelen en breken
er zijn jammer genoeg
nog maar weinig
communicatie
lijnen heel gebleven
het sociale heeft
losgelaten is
gaan verwaaien
als los zand uit een
steeds leger
wordende hand
die hunkert
naar een diep
menselijk contact
om zich te herinneren
wie en wat hijzelf
nog ooit was
Spiegelende vlakken
ik had
mijn handen
tot vuisten
gebald maar
vergat het glas
waar ik mee werkte
pas toen splinters
mijn vingers
rood kleurden
waarschuwden
helscherpe Pijnen
mij ongenadig
de rode waas
In mijn hoofd
trok op en weer
bij zinnen depte
ik het bloed van
sneden in mijn huid
het kunstwerk
was verdwenen
In het rood Van
geleden pijn en op
een witte A4 zag ik
het bebloede heden
waarin ik de
ziel zocht gestold
in donker rood
spiegelende
vlakken lachte
triomferend de dood
Bladmuziek
Wel ging hij
Er vaak even
Tussen uit naar
Het plantsoen
tegen de grote boom
zitten met rug
en met handen
contact maken
luisteren naar
de bladmuziek
die bladeren en
wind speelden
daar heb ik
hem gelukkig
zien worden
in zijn eerste
contact met
samen leven
eerst neuriën
en later zong hij
ongekende woorden
jong in het decor van
luisteren en als deel
van het plantsoen
zijn ogen keken
sindsdien gelukkig
als zij wegdroomden
van het eeuwig
blauwe scherm als
vroeger enig houvast
langzaam deelde
hij meer en meer
lichaamstaal waarin
het auditief ruisen
de ontwikkelstructuur
in communicatie was
Kleiner wonen
weer legden
jeugdig en hip
het af tegen
klassiek dat
in vintage een
nieuwe toekomst
spiegelen zag
ondanks foutjes
in constructie en
korte duurzaamheid
weinig houvast
in kwaliteit en
grillig in kleur
en vormgeving
die soms bizar
in uitvoering is
reparatie en herstel
vaak moeilijk omdat
mengnummers
niet genoteerd zijn
de kleine woning
zal intreden en
functionaliteit gaat
ruimte winnen net
als multifunctionele
apparatuur voor
koken en baden
evenals lucht en
binnenklimaat met
elektronicagebeuren
Met zoveel liefde
je verstilde
in emoties
die jij geen
goede plaats
kon geven op
dit moment
veerde altijd op
om met meer
kracht opnieuw
te beginnen
maar je staarde
nu enkel voor je uit
zonder moed
keek naar
je handen
zocht naar
verloren illusies
met zoveel liefde
terwijl tranen
je ogen vulden
met verdriet
omdat het ook
dit keer niet
was gelukt
hemel en aarde
had je bewogen
beloftes gedaan
om het toeval
gesmeekt en
zacht gebeden
nu alles opgeruimd
opgelucht een nieuwe
fase ingegaan tot een
vergeten meter alles op
groen zette en in verwachting
jouw werkelijkheid werd
Een magische ontmoetingsparel
ik wist
buiten
drempelloos
binnen te krijgen
door transitie
van plaats
en tijd aan
beide kanten
ik was bij
mijn uittreden
op diverse
sporen gestuit
die nog niet
lang geleden
magie hadden
gebruikt
door partiele
verdikking van
brandpunten in
het spanningsveld
dat waren de
grote gebouwen
paleizen kerken en
verkeer kruisingen
zo vloeiden
wij astraal in
elkaar over
versmolten
persoonlijkheden
tot een magische
0ntmoetingsparel
aan het mystieke koord
Angst om te leven
pas later
is de angst
om te leven
overgegaan
toen onze
ouders dachten
dat wij op
eigen benen
konden staan
maar tal van
gebeurtenissen
en calamiteiten
houden die
vrees nog altijd
springlevend omdat
wij vrijwel onervaren
nu eenmaal niet op
alles zijn voorbereid
de modellen
zijn ons bekend
hulpverleners en
coaches te over
en nog zijn de
toestanden verre
van stabiel en
wordt overleven
vaker gebruikt
om de situaties
toch de baas te blijven
zijn tal van zorgdiensten
nodig aan updates toe
voortschrijdend inzicht
gebrek aan deskundig
personeel voor
apparatuur en technische
moderne behandeling
Het vrouwelijk wachten
buurmans roep
op de vroege
ochtend was het
teken voor de
groep om aan
het werk te gaan
nog glinstert de
nachtkant van het
gewelfde land dat
nog dooiend vroor
in de schaduw
wachtend op de zon
die toen de buurman
zong in koper nog
groener was dan
de zwarte olijven
die langer hangend
in hitte verblijven
stilte was nog onaards
in het vrouwelijke wachten
tot mannen handen
en gedachten ingepakt
hadden voor weer
een nieuwe hete dag
met een fier en
franke lach kwamen
haar en donkere ogen
sluiervrij deuren
lieten de nachtelijke
koelte binnen
gelijk met de
schoonmaak van
van de haman gesprekken
met elkaar en planten
die bloemen lieten dansen
voor het heetst van de dag
Echte kunst
ik wist
niet eens
wat mooi was
had er kleine
woordjes zoals
leuk aardig en
best goed voor
maar kon niet
eens beschrijven
wat het echt
met mij deed tot
handen en fantasie
ermee aan het
werk gingen
en ik schoonheid
tussen mijn vingers
zag groeien en bloeien
met goed kijken en
nadoen haalde ik de
technieken in stevige
leerprocessen binnen
niets komt
vanzelf aanwaaien
zeker meesterschap niet
kunstenaars verwerven
vaardigheden die nodig
zijn als fundament om
ooit de top te bereiken
om de werkelijkheid
te reproduceren zijn
uitstekende technieken
beschikbaar maar om
je hart en ziel er
zichtbaar in te leggen
is pas echte kunst
Voorbij het amen
ik heb
mensen altijd
aangekeken
met de hoop
in hun ogen
het eureka-
gevoel te
zien schitteren
de steen
der wijzen te
ontdekken
tussen hun
edelstenen
of liefde en
warmte te
zien stralen
want hij
heeft als
schepper leven
de opdracht
gegeven ga en
vermenigvuldig u
wij zoeken samen
voorbij het amen
In jeugdig grijs
statig bewoog
het zware
verduistergordijn
op de lichte tocht
van de wind
licht speelde
met contrasten
van de veel
kleuren lokjes
in jeugdig grijs
vitaal vlot zei
de kapster passend
bij de zwart blauwe
ogen en het lichte
bruin van je huid
naast je stralende
lach met haar
plezierige intonatie
een aandachtfixer
in schoonheid
jij hebt het tikje
vrijgevochtene
in bouw en bewegen
met een surplus aan
souplesse en kracht
dat maakt dat
je verschijnen iets
van stille bewondering
oproept voor het
harmonisch gaan
nog houdt men
beschaafd de adem
even in om dan in
rustige ontspanning te
genieten van dit fenomeen
Vaste rituelen
ik zag
de regen
licht strepen
met hun
tussenliggende
boodschap
koud en nat
het deinde
beneden uit
cirkelvormige
golven naar kleine
beken met
een klotsend
hoge berm kant
uit het donkere
bos dampte
vochtige mist
zonder gezicht
de vergane herfst-
bladeren tot echte
zomerse glijpaden
voor de argeloze
wandelaar die
zorgeloos zijn vaste
rituelen ook in de
vakantie in ere hield
totdat hij languit
in de modder viel
Latent ambivalent
ik wist
in de mimiek
van je gezicht
en uit je lach
een tikje
laatdunkendheid
te distilleren
het zweemde
uit onbekend
door even en
niet lang
genoeg om
het goed te
kunnen duiden
licht sceptisch
is misschien deel
van jouw
oordelen van
de latente
ambivalentie
tussen goed en minder
nog blijft de lach
het mysterie van
constante
welwillendheid
zonder prestatie
dus aanwezigheid
in samen stimulatie
Het ludieke spel
in samen
stappen
probeerde
ik steeds je lach
te vatten als
ik jouw speciale
intonatie hoorde
een verborgen
woord dat
heden of toekomst
duidde waarvan
ik wel zo af en
toe de klok had
horen luiden
ik stapte
expres op
jouw schaduw
zo dat de zon
op je haren scheen
in het ludieke
spel van de wind
we lachten
ieder om de
eigen clou zonder
direct duidelijk te
maken waarom het
geheime woord
ons intrigeerde
er bleek geen
geheim te zijn of
iets spannends
op stapel dat stond
te gebeuren beiden
een sleutel die het
slot samen ontsloot
Een glooiende zomer
ik raakte
voorzichtig
je arm aan
hoopte dat de
vleug van je huid
in dezelfde stand
zou blijven staan
als bij ons afscheid
na tal van vele
liefdevolle strelingen
jouw rug indachtig
waar willige handen
het jeugdig landschap
een glooiende zomer
hebben gegeven
die daardoor een
ware metamorfose
heeft ondergaan
in een surplus aan
pure vitaliteit
nog nooit heeft
regen zoveel
herstelwerk
gekregen door
harde wind en kou
gelukkig kon de
kwaliteit van jouw
huidig fluweel
tegen een pittig
lief stootje
en herinnerde zich
weer snel de warme
patronen die de
bel luidden voor het
echte sensitieve gevoel
Straatschoffies
ik heb
al vroeg als
kleine jongen
de lichaamstaal
leren verstaan
wij praten niet
zoveel maar onze
vuisten raakten
daarvoor keken
we eerst naar
ogen en gezicht
en wisten zwakke
plekken snel te
vinden en geen
schijnbeweging
vooraf te maken
in de lijnen van
het gezicht staat al
gauw het komend
gedrag te lezen
omdat de snel
aangeleerde sociale
filters in confrontatie
nog niet goed werken
de waarheid in
agressie komt direct
uit de kerk en de reacties
zijn vaak heel primair
en doorzichtig voor
de kleine straatschoffies
die wij al in de opbouwfase
vlak na de oorlog waren
Het glazen leven
het glazen leven
spiegelt en
brengt mij terug
zonder beweging
niet geautoriseerd
het kan zomaar
een ander zijn
ik moet de barst
voelen die
iedereen heeft
op een bekende
plaats me desnoods
daar snijden waar
bloed zichtbaar
in beschadiging raakt
eigenlijk ben ik
zelf nog gewond
toen ik de sporen
bloed buiten
stollend vond
gerust gesteld
plakte ik het
lekken af en
hoorde bij de
nieuwe groep
die de wereld
laat barsten die
in samengaan
energie loos de
historie verbrassen
zonder doel
alleen ogen en
smoel gescheurd
in een te grote lach
uitgebarsten
toen het spuug
van de havermelk
op de gewone
tafel in een plasje
natuurwijn lag
Het dorpsplein
ik ben er
altijd op uit
gegaan in
onderzoekend
recreëren
nu komt de tijd
dat ik alles
ga abstraheren
zoek een
onopvallend
plaatsje zoals
een terrasje
op een hoek met
uitzicht op een
rustig dorpsplein
met lokale markt
of gewoon
ergens een
pittig drukke
splitsing van
wegen in een
middelgrote stad
met komend en
gaand verkeer
ik laat alles
tot mij komen
daar waar ik
vroeger de rust
totaal voor miste
zoals mensen
verkeer en een
hoorbare drukte
het dorpsplein
met de nog courante
zaken en gebruiken
de kerkklok op wiens
roep huis en land
samen komen voor
de welverdiende
siësta na het vroege werk