Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Stralen op kerstnacht
ik ben de
kelder ingedoken
heb tussen alles wat
in onbruik is geraakt
de dozen kerstfeest
weer tevoorschijn gehaald
open in verwachtingsvolle
stilte de grote koffer
waarin de beeldengroep
en stal met zacht papier
in houtwol is verpakt
om te stralen op kerstnacht
de rollen groene mos
waarop ik mij een herder
waande tussen schapen
die rustig lagen te slapen
onder de aangelichte ster in
de zang van engelenscharen
de warme dieren
het nog geurig hooi maria
jozef en de kribbe ik schikte
harmonie die ik richtte op de
nachtelijke komst van het
langverwachte vredeskind
De kerstboom
ja hoor, de kerstboom
staat er weer
in al haar pracht
ze heeft prachtige rode ballen
en schattige witte engeltjes
en rode en witte slingers
ja ze is heel mooi om te zien
de kaarsjes zijn echt en mooi wit
het is altijd feestelijk
als de kaarsjes aangaan
de kinderen genieten volop.
en zingen de prachtigste kerstliederen.
de sfeer is zo fijn in huis.
ja, zonder kerstboom
is het echt geen kerst!
Guur schraalt de wind
ik streep lucht
heb genoeg van het
vluchtige wolkenspel
schaapjes die zeilen in
een grazige blauwe weide
de tijd is voorbij
dat blaadjes romantisch
ruizelen in machtige eiken
het nu geel bruine loof
begint in snel tempo te wijken
na storm en regen is
kale strakte overgebleven
guur schraalt de wind
door takken en sprieten
voordat het echt gaat vriezen
samen knus ik binnen
zoek naar de warmte van kerst
in de hoop op het wonder
van kind en de vrede zoals
dat al eeuwen wordt voorzegd
Hoe lang nog
ik sta met
handenvol bladeren
kijk naar de lucht
biedt het blauw
alle kleuren aan als
de wind zacht zucht
zij voelt de wanhoop
van het herfstgebaar
het eonen oude ritueel
groeien bloeien oogsten
in herhaling van seizoenen
zonder hemels commentaar
dwalend in de
sterrenwolken lijken wij
er niet meer bij te horen
zelfs de boodschap van
wij zijn toch uitverkoren
blijkt na lange tijd verloren
dan zucht de wind
een eerst geluid van
het pas geboren kind dat
in een stal de winter vindt
nog mogen herders zingen
hoe lang nog denk ik van binnen
Vleugjes kerst
ik zie de ster
in glans afnemen
streek voor streek
een kleine felle
schittering nog in
driekoningenweek
de stal is tochtig
vervallen en uit zicht
na het warme hemels licht
passanten zijn geteld
weer terug op weg
naar eigen huis en stek
van bethlehem naar
het verre nazareth
waar leven zich weer zet
nog ademt het decor
wat liefdevolle vleugjes kerst
maar de kerstboom is al weggezet
Kapot plastic blauw
juist op deze dag
waar alles schittert
zweeft en danst
lijk ik verdwaald
zie vreemde gezichten
uit een onbekend land
exotische talen
stemmen die twisten
wantrouwende ogen
half gesloten in kou
en striemende regen
met kapot plastic blauw
ze schuifelen colonne
vloeken verdomme
kinderen glijden uit
jengelen luid van
honger en dorst in
de vieze nattigheid
ze kijken mij aan
met wanhopige blikken
vol desillusie en argwaan
ben ik dan de herder
uit de stal met de kribbe
ja en ik laat ze niet gaan
In de schepping verborgen
ik heb
de lach gezien
die in de schepping
verborgen was
op het meest
intieme moment
dat geboorte
een eigen leven gaf
de bezieling
van schoonheid
die in het
goddelijke deelt
de wereld betreedt
letters zal schrijven
op blanco papier
over zijn leven hier
Kerstfeest
het mooiste feest van het jaar
alles wordt glanzend wit in de wereld
veel kaarslicht en verlichtingen
veel bomen zijn versierd
en we herdenken met al dat licht
de geboorte van onze heiland,
onze verlosser
en we hopen ook dit kerstfeest
dat de heer zal terug komen.
dan hebben we iedere dag kerstfeest
want dan is hij bij ons.
hij is de allerliefste, de allertrouwste,
de meest wonderbaarlijke
ik hoop dat op dit kerstfeest de vrede
over ons zal komen
dat wij bespaard zullen zijn van rampen.
en onze jezus dicht bij ons is.
Een stralend kind
de boom
een groene waas
met rode schittering
een stal in mos
wat beesten en
de grote donkere os
jozef en maria rond
een stralend kind dat in
eenvoud zijn geboorte vindt
die herinneringen
uit het kerkelijk erfgoed
warmen nog altijd mijn bloed
met zang en gebed
heiligen langs hoge pilaren
die sfeer is niet te evenaren
helaas is de kerstman
verschenen zijn geven mist
het mystiek spirituele
Een fraaie waas
ik heb de boom
niet aangedaan
de naalden zijn
vanzelf gaan zingen
een melodie
waarin het lente pril
verschiet en donkert
naar het zomers groen
in de top met
ijle tonen kristalliseren
tot een fraaie waas
onze mooiste dromen
licht van speelse
kaarsenvlammen lijkt
gevangen in wat hars dat
geurig in de ambiance past
nog dragen sterke takken
pakken vol vrijgevigheid
met hart en ogen kunnen wij
ook onze liefste wensen kwijt
Kerstgedachten
ik weet dat
jij een genie bent
in het schikken
van bloemen op toon
de preluderende
lenteboeketjes
klingelen triomferend
in blauwwit verschijnen
zonnig zinderen
streken op het oranjegeel
van de zomerviool
trompettert rood de gladiool
het oogstrijpe geluid
van een vol orkest
kleurt herfst als het
magistraal seizoenen sluit
jij mijn meesteres
schikt de muziek het best als we
in kerstgedachten het bloeien van
de goddelijke bloem verwachten
De zonnewende
ik weet dat de zon
niet zal sterven maar
hij staat al zover weg
zijn licht spiegelt
nog in alle ogen draait
dagen in steeds kleinere bogen
jij en ik hebben een
mateloze behoefte aan
meer verstrooiend licht
depressief en somber
vragen wij om energie
de winterslaap voorbij
toch zal het tij
binnenkort weer keren
als wij de zonnewende eren
Stille nacht
Het was een stille, donkere nacht
In Bethlehem heerste een diepe rust
Mensen waren zich van niets bewust
Niemand had iets bijzonders verwacht.
Maar in deze nacht is het geschied
Jezus, Gods zoon werd geboren
En allen zouden het moeten horen
Want de mensen wisten het niet.
Jezus geboren in een stal te Bethlehem
Zijn wieg was een simpele voederbak
Geen luxe, alles wat nodig was ontbrak
Elders was helaas geen plaats voor Hem.
Een koude, donkere stille nacht
Waarin plots een heldere ster verscheen
Een prachtige ster die niet meer verdween
En die de herders naar Bethlehem bracht.
De plaats waar Jezus geboren was
De Redder van de mensheid
De engelen zongen terzelfder tijd
Zo zuiver en helder als glas:
“Ere zij God in de hoogste hemel
En vrede op aarde voor alle mensen
Die Hij liefheeft”.
Kerstfeest
Kerstfeest, het geweldige feit
Van de geboorte van Gods zoon
Die neerdaalde van de troon
Tot heil van heel de mensheid.
In Bethlehem werd Hij geboren
In een donkere, stille nacht
Niemand had Hem verwacht
Maar iedereen zou het horen.
Een Goddelijk mensenkind
Wonderlijk verwekt
In een kribbe toegedekt
Door God de Vader bemint.
Een leger van engelenkoren
Vol van kleuren en pracht
Zongen in deze heilige nacht
Omdat Jezus, was geboren.
Dat allen het mogen weten
Dat Jezus de redder is gekomen
Onze schuld heeft weggenomen
Dat we dit nooit zullen vergeten.
De grootste liefde van God
Een wonder ons gegeven
Dat ons doet herleven
Tot vrede en heil genot.
Laten we knielen voor Hem neer
Aanbidden, danken en loven
In Zijn goedheid blijven geloven
Jezus, onze Heiland, onze Heer.
Bijna kerst
weet je wat ik zie, wanneer ik mijn ogen sluit?
witte sneeuwvlokken die vallen op mijn ruit.
de bomen zijn besproeit met een witte sneeuwlaag.
misschien vind jij dat niet leuk, maar ik zie het graag.
het is kerst. voor mij en de rest.
onder de kerstboom zitten, alle pakjes klaar.
nog even en het is een nieuw jaar.
ik hoor kinderen lachen en zingen. zot doen en springen.
iedereen is blij want kerst en het nieuwe jaar is nabij.
Tussen piek en kruis
groen zijn zinnen
woorden geuren
vleugjes dennenboom
strofen kleuren
in licht onderscheid
de kerstfeestdroom
tussen piek en kruis
huist nog de nostalgie
van vroeger dagen
ooit bracht een ster
het licht van ver
met vrede en het kind
maar de stal
is al lang opgeruimd
herders met de schapen klaar
kerst kan beginnen
maar diep van binnen
streel ik nog het engelenhaar
Het troosteloze rood
een wereld vol
jagen en jachten
op vrede en succes
in de maand met
de langste nachten
de hoop
om dat te bereiken
is al vervlogen met
in de spiegel te kijken naar
het intens vermoeide gezicht
de vrije dagen
zijn snel verdwenen
met nog meer water
naar zeeën van overvloed
en decadentie te dragen
duurder en mooi
maar met een moraal
van twijfelachtig allooi
zeepbellen spatten
als donderslagen klappen
het troosteloze rood
van verlaten straten
roept toch weer
de moed op om ook van
2015 een goed jaar te maken
Als een vredesduif
ik zag
het boekje met gezangen
heiligen die op hun sokkel
al eeuwen aan pilaren hangen
rook de geur
van dennenbomen
tussen wierook en
de hoogste orgeltonen
bad zonder te denken
de vertrouwde woorden
zat en knielde
naar het ritueel behoren
maar mijn geest
vloog als een vredesduif
de brandhaarden voorbij
waar kerst kapot geschoten was
en ieder in gebrekkig
onderdak bij schamel vuur
wist van het uur
waarop het kind geboren was
Vrede per direct
ik oordeel niet
maar wil het licht
weer zien in ogen die glanzen
nog voel ik het verdriet
hoor de laatste zucht
van hen in vogelvrije vlucht
dan gloort saamhorigheid
bloeien bloemen het intens gemis
geven kleur en warmte prijs
zij zijn op reis gegaan
naar het licht van het geboortefeest
dat daalt als ster naar kerst
waar de vlammen
van duizenden kaarsen
zullen vragen om vrede per direct
Wat sprankjes hoop
weer gaan wij
deze kerst
in onze harten sluiten
uit het donker treden
naar zijn ster die
licht brengt in het heden
geboren uit
wat sprankjes hoop
restanten uit nabij verleden
stalletjes met vluchtelingen
zijn overal verspreid rond
het bethlehem van haat en nijd
zij wensen warmte
en koesterende handen
terugkeer naar de eigen landen
laten wij dit feest nu echt beleven
zo dat wij ook hen hun
langverwachte vrede kunnen geven