Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Choreografisch denken
jij ensceneert
bindt waar raken
kwetsend kan zijn
ziet de hint
in lichaamstaal
de schaamte al voorbij
in het decor van alledag
verschuif jij
heel subtiel de macht
past in
choreografisch denken
de posities aan
zachte gebaren
wenken om door te gaan
zonder te confronteren
weer dans ik
lichtvoetig weg om
het nogmaals te proberen
Het ademloos moment
heb de muren
met sprookjes bekleed
de vloer danst muziek
onze passen geven
in nemen het zweven
ogen drinken
pure emoties
proosten met liefde
op het ademloos moment
dat ons vuurwerk kent
als de wereld applaudisseert
zijn wij de maan voorbij
op weg naar de sterren
sterven woorden in een stilte
die ons nooit is geleerd
Hoogte en diepte
ook donkere stromen
raken ons in het leven
geven weerstand in een luchtig bestaan
we laten ze gaan in ontkennen
kijken de andere kant op
willen niet aan ze wennen
maar er is geen bloem
zonder bladeren en wortels
geen zoen zonder liefde en trouw
laat donker en licht
elkaar in vrijheid ontmoeten
zonder dat het je leven ontwricht
probeer te laveren
tussen hoogte en diepte
leer zo het bestaan intens te waarderen
In het valer worden
ik voeg
steeds nieuwe bloemen toe
aan mijn droogboeket
recht in het hart
zodat het stof de kleur
niet kan vergrijzen
pas later
in het valer worden zullen zij
naar ouderdom verwijzen
ik selecteer
en plaats de bloemen
bij elkaar in contrasteren
door hun bloeien
heb ik alles van het leven op het
scherpst van de snede meegekregen
De afkoelende huid
zuiver als kristal
wilden wij ons
glazen universum blazen
in vuur draaide
waarheid tot transparantie
louterde liefde puur
we konden niet voorkomen
dat er belletjes met dromen
scherfden in brekend licht
kwetsbaar vloeiden we uit
spiegelden elkaars kleuren
op de afkoelende huid
nog spelen schaduwen
op het warme kristal
en danst liefde overal
Voel jouw genot
jij bent anders
maar zo eigen
wij passen bij elkaar
zoals water en een schip
als ik jou
zie wijzen dan
zijn wij samen daar
in een weids armgebaar
ik volg je geest zonder
haar een stapje voor te zijn
voel jouw genot
maar ook de pijn
jij bent mijn maatje
maar er is meer
na lang stil liggen in liefde
varen wij eindelijk weer
Jouw ivoren torentje
kom dichterbij
ik wil de vingers
van je hand weer voelen
door je haren kroelen
in de diepte
van je ogen dalen
om de warmte uit
je liefdeshart te halen
langs je wimpers
naar de fronzen
in je voorhoofd krullen
om ze met begrip te vullen
zoveel lieve woordjes
in je oren fluisteren
dat de haartjes op je arm
rechtop mee gaan luisteren
wij gaan spelen en
zullen in je lach verdwalen
als ik je tenminste uit jouw
ivoren torentje mag halen
Horizonnenlang geleden
ik verzamel vergezichten
en bouw een horizon
waarin ik kan verdwijnen
als jij dicht bij me komt
de stappen zijn geteld
als strand en veld
zon overgoten blaken en
jij weer je entree komt maken
woorden dragen
slechts verlaten
omdat elkaars nabijheid
niet tot naderen zal geraken
wij leven met het nemen
van wat we ooit
elkaar hebben gegeven
horizonnenlang geleden
Zo ver weg..
Zo ver weg en toch weer dichtbij,
ik heb je nodig aan mijn zij.
Je zit in mijn gedachten,
ik kan alleen niks van jouw kant verwachten.
Je bent grappig en je vertelt leuke verhalen,
waar mijn gedachten met flinke fantasie wegdwalen.
Zo ver weg en toch weer dichtbij,
ik heb iemand nodig zoals hij.
Bruuskerend met ontrouw
het wortelde diep
maar was nooit opgeschoten
in de weelderig bloeiende tuin
pas toen zon en warmte
het genadeloos lieten afweten
ging het onderaardse leven schuin
vuurrood knalde zonde
door regenstorm en kou
hemelsblauw bruuskerend met ontrouw
toen het hellevuur de eigen pijn
verbrandde en doelloos strandde
doken de wortels weer diep in het zand
Een gebaar
ik zag jou
als totaal
met hart en ziel
hield van
je liefelijke delen
waarvoor ik viel
of waren het
de kleine dingen
je haar en een gebaar
die met mij
aan de haal gingen
in liefde en gevaar
Liefdesperspectief
ik wist in reiken
het wijken
van de horizon
door het bolronde
van de aarde
maar niet
het tedere strijken
van oog en handen
in een veranderend
liefdesperspectief
er ging een nieuwe
wereld voor mij open
in het bereiken
van de levensbron
als onze innerlijke zon
Liefde(Gevoel)
Wat is liefde?
Liefde is dat gene,
Wat jij bij je draagt
Liefde blijft je bijstaan,
Liefde geeft nooit op,
Tijdens moeilijke situaties,
Vrolijkt liefde je met een vleugje,
Weer op.
Liefde gaat boven alles!
Wat kan ik zijn zonder jou
een leven zonder jou
is leven in de kou
ik kan me niet voorstellen
hoe mijn leven er zou uitzien
zonder jouw lieve gestalte
ik weet dat je me gelukkig
maakt
en je nooit kwijt wil raken
samen maken we er wat van
we zullen man en vrouw zijn.
in een wereld zonder angst
maar volop vrede en liefde.
Mijn geliefde
mijn geliefde
ben jij
rein wezen
geleden heb je
maar ik wil je
verwarmen
al je verdriet uit
je ogen wrijven
ik wil je gelukkig
maken,
ook ik heb je nodig,
en verlang naar je
liefde,
je bent mijn lieflijke
kleinood.
lieveling.
Leven en de eeuwigheid
ik wil
de speelsheid
van de golven
maar ook
een spiegelgladde zee
in een tijdloze zonsondergang
wil in je ogen
de zinnen zien die
in je hand te lezen zijn
de diepte weten
van gevoelens naast
het oppervlakkige van gein
wil bij je zijn
in leven en de eeuwigheid
wie weet hoe lang dat kan
Als snuisterij van toen
mag ik je
deze ruiker geven
met de bloemen van mijn leven
zij bloeiden op
kostbare momenten
zetten deze luister bij
gevat in het prille groen
van een fijne jeugd met
linten als snuisterij van toen
later felle kleuren
van de jong volwassenheid
niets had nog een vaste prijs
het diepe warm van wijsheid
verpakt het boeket dat ik nu
vol liefde in je handen leg
De botte bijl
mag ik aanschuiven vriend
of warm jij je alleen
aan het laaiende vuur
heb de blokken geteld
tot de aks bleef steken
in de knoest van je leven
in voortdurend klieven
kwam de sleur met
stapelen en spaanders
zij heeft jouw
noeste arbeid gestopt met
onneembare weerbarstigheid
weg met de botte bijl
benader haar met liefde
zodat splijten overbodig blijkt
leg haar jouw vuur
na aan voeten en schenen
in hartstocht zijn blokkades verdwenen
Weggelopen
Alleen nog maar geluk,
je dag kan niet meer stuk,
je zag de jongen van je dromen,
nu hoop je hem weer tegen te komen,
je zag hem daar weggaan,
hij zag jou niet staan,
en toch blijf je hopen,
dat hij weer langs zal lopen.
Dwalen in je lach
ik hoorde je stem
vaag de woorden
een wenk om mee te gaan
was de drempel al voorbij
gaf jou mijn vrijheid
in je onvoorwaardelijk volgen
jij ontsloot de wereld
in een nieuw beleven
enkel door jezelf te geven
geen terughoudendheid
met harde en zachte zijden
zonder obstakels te vermijden
mocht voluit genieten
en dwalen in je lach
op deze godvergeten dag