Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Niet te beschrijven.
het is niet te beschrijven
hoe ik me voel
als alles zich afsluit om me heen
zonder ooit open te zijn geweest
het is niet te beschrijven
hoe de pijn door mijn hart giert
en mijn verleden heeft doordrenkt
tranen zijn slechts een fractie van het gegil
het is niet te beschrijven
hoe het is om er over te praten
zonder te weten waarom
want luisteren is toch niet mogelijk
het is niet te beschrijven
ho e moeilijk het is om te ademen
als de hele wereld me verslikt
en toch wil ik je het vertellen!
Aching
When the aching is over
I hope we can talk again.
I'm now searching for a better way.
Just wish it wouldn't give this pain.
'Cause I still remember everything...
Huilen zonder tranen.
Huilen zonder tranen
van buiten zo gewoon
van binnen een verwarring
niemand die het hoort
niemand die het ziet
het huilen zonder tranen
het stil intens verdriet...
Wazig zicht.
Wazig zicht,
door tranen overspoelt.
Door iets aangericht,
en mijn gevoel compleet omwoelt.
Wazig zicht,
en begrijp het niet
door een bericht,
overspoelt met verdriet.
Wa zig zicht,
en ik verdrink
ik klap helemaal dicht,
en ik zink
Wazig zicht,
op de bodem van onmacht.
gevoel totaal ontwricht
comp leet uit balans gebracht....
Wa zig zicht....door mijn tranen
Op zoek naar een plekje..
Ik ben alles echt even zat,
Al mijn dromen stuk.
Geluk zo ver weg,
waarom heb ik al deze pech???
Steeds weer denk ik dat ik het geluk gevonden heb.
Steeds weer denk ik dat ik iemand heb gevonden
Die van me houdt, maar steeds weer sta ik er alleen voor,
En het gaat maar door...
Al die verdriet en pijn ik kan er niet meer tegen
Ik wil hier niet meer zijn....
Dit rotleven gaat maar door en door,
Waar doe ik het eigenlijk nog voor???
Telkens moet ik huilen en zou ik wensen dat ik weg was
Weg van deze wereld, weg uit al die pijn.
Op zoek naar een plekje waar ik gelukkig mag zijn.....
Ik huil
Het leven is vol met verdriet, dat moet je weten.
In het leven is heel veel leuks, dat moet je niet vergeten.
Het leven gaat door, en je moet het niet opgeven.
Want het valt nog zoveel te beleven!
Je denkt aan de negatieve dingen.
De tranen rollen over je wangen.
Wat zou er toch gebeuren als je overlijdt?
Maar dan ben je wel alles kwijt.
Wat moet je met je ouders, die jou niet vertrouwen.
Dat is het leven toch niet waard?
Ik huil maar keer op keer, en het houdt niet op.
Als je denkt dat het over is, gaat het weer fout.
Er is nog zoveel te beleven en dat gooi je dan weg.
Maar steeds voel ik me weer verdrietig, en heb ik pech.
Ik wil blij zijn, net als jij. Ik wil gelukkig zijn, net als jij.
Ik wil dood zijn, niet als jij.
Pijn.
PIJN
Je ziet dat iemand pijn heeft?
Je wilt helpen maar het gaat niet?
Je ziet dat het steeds slechter gaat?
Je wilt weer nog meer doen om haar te helpen?.
Maar het gaat gewoon niet?..
Hoe lang ken ze het nog vol houden al die pijn in haar lichaam
Wie ben ik?
Een tuin vol geuren,
een tuin vol kleuren.
Een leven zonder geuren,
een leven zonder kleuren.
Mijn leven is zwart/wit
met hier en daar een beetje vreugde.
Mijn leven is geen feest.
Dat snap je wel als je dit leest.
Ik woon niet meer thuis,
ik heb niet langer mijn eigen huis.
Ik leef in een waas.
Ik weet soms niet meer waar
of wie ik ben.
Ik weet niet of ik daar ooit nog aan wen.
Ik moet verder met leven,
zoveel mogelijk mensen mijn liefde geven.
Dit wou ik even kwijt,
ik sta nu niet langer bij mezelf in het krijt.
Een traan...
TRAAN
één alomvattende traan,
een traan die de eenheid van de wereld symboliseert,
de oerstof van het ondergewaardeerde verdriet,
de zachte kracht van de pijn,
ze rolt over een wang zoals het lijden stroomt in de mens,
de empirische uiting van de ziel,
vloeibaar...,
verdampend en weer condenserend, vicieus,
slechts één traan tussen het vele gelach,
en toch 1001 maal zo sterk,
ze verplettert het heelal, ze verdringt het geluk,
maar toch is ze waardevol,
en niemand lijkt haar te zien,
ik voel haar, ze is koud.
Voor mijn kop slaan.
Soms kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan,
Waarom moet ik nog bestaan?
Waarom is er zoveel pijn
En kan er niet alleen maar liefde zijn?
Ik ben zoveel van je gaan houden.
Dat ik niet meer weet wie ik nog kan vertrouwen.
Je hebt me zoveel pijn gedaan,
Dat ik niet meer wil bestaan.
Waarom nog..
Waarom zou ik nog leven
als ik toch niks meer heb te geven
Al dat verdriet om niks
alleen maar omdat ik wat in m'n leven mis.
Als ik nou wist dat je van me hield..
dan was jij degene die me nu in leven hield.
Caught.
I'm caught living in a world filled with love,
so when tear drops fall from me like rain from above,
I can brush my troubles away,
know that deep down inside,
I got sun shining in my life
Niemand weet..
niemand weet hoe ik me voel
niemand weet wat ik uiteindelijk bedoel
twijfel...
bij alles wat ik zeg en doe
daarom hou ik mijn mondje toe
en laat de dingen voor wat ze zijn
en dat doet me vaak pijn
praten is zo moelijk
zwijgen is zo zwaar
huilen is geen oplossing
enkel een gebaar
een gebaar dat ik in noot verkeer
en toch probeer ik het nog een keer
ik zal er leren mee leven
en het proberen niet op te geven