Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Jij was dapper
te veel pijn, te veel verdriet,
dit gun je werkelijk niemand niet!
ik hoop dat je rust,
rust in vrede.
want jij was dapper,
moedig en sterk!
Beschuit met muisjes
6 februari was de dag,
dat ik 87 jaar geleden in mijn wiegje lag.
Maar moeder vond het geen werk,
want het was op zondag, en vader zat er in de kerk.
En dat was er helemaal niet zo'n lol,
want toendertijd zat de kerk nog helemaal vol.
De beste mogelijkheid was, om hem van de preekstoel af te roepen,
dat hij beschuit met muisjes moest komen snoepen!
Wederzijds.
Jij was in nood
Ik stond voor je klaar
Jij was nooit alleen
Ik stond altijd daar
Jij vroeg mij te helpen
En ik deed wat je vroeg
Jij vroeg mij om aandacht
Maar ik deed blijkbaar niet genoeg
Jij belde elke dag
En ik moest aanhoren wat jij had
Jij voelde je altijd kut
En ik was degene die jij vergat
Jij kon het niet meer
En stortte in
Ik hielp je overeind
Maar wat had het voor zin?
Toen ik in de problemen zat
Vertrouwde ik op jouw hulp
Ik belde je op
Maar jij trok je terug in je schuld!
Je negeerde me!
Keer op keer!
Je beschouwde me als een vreemde
En herkende me niet meer
Ik dacht dat we vrienden waren
Maar wederzijds was dat dus niet
Op het moment wanneer jij belangrijk kon zijn
Was jij degene die mij verliet
Ricardo..
Ik zal je nooit vergeten,
ookal was je hier maar voor heel even.
Als de dokters niet zo'n fout hadden gemaakt,
had jij hier nog gezeten!
Genietend stond jij in het leven,
maar helaas werd jij maar zeven..
en hebben we afscheid
van je moeten nemen
2 jaar later
overleed ook je moeder,
nog meer pijn, nog meer verdriet..
Dit gun je niemand niet!
Elke dag denk ik nog aan je,
ookal weet ik dat we niet meer samen kunnen zijn,
maar de herinneringen aan jou
vergeet ik niet gauw!
Ik mis je!
Afscheid
Nog niet zo lang geleden,
heb ik afscheid van jullie moeten nemen..
Het doet me pijn en veel verdriet,
maar vergeten zal ik jullie zeker niet!
Nee Ricardo, de dag dat jij ons achterliet,
die vergeten we niet..
En willen we ook niet vergeten,
ookal was je hier maar voor heel even!
En Monique, ook jou zullen we niet vergeten.
De pijn die je hebt gelden,
hoort nu bij je verleden.
Rust in vrede...
Dat ene moment
Na alles wat je heb gedaan
Hou ik nog steeds van je
Jij brak mijn hart in duizend stukjes
En toch leef ik steeds naar dat ene moment
Dat jij weer bij me bent
Weg
Gedachtes zweven door mijn hoofd
Gebeurtenissen blijven komen en gaan
Emoties komen steeds sneller omhoog
Ik kom er steeds vaker alleen voor te staan
Niet dat ik het niet kan
Ook al lijkt het dan van niet
Ik doe het wel allemaal alleen
Maar er is niemand die dat écht ziet
Mensen zeggen dat je niet kunt vertrekken
Want je zet niet zomaar je leven opzij
Maar toch ben ik er over aan het nadenken
Want iedereen geeft geen ene moer om mij
Dus, waar sta je dan?
Hoe kom je het leven dan door?
Waarom opnieuw de strijd aangaan?
Die ik toch elke keer verloor?
Heb je dan nog een streven?
Heb je dan nog een doel?
Heb je dan nog een leven?
heb je dan nog een gevoel?
Het antwoord komt vanzelf
Wat dan rest is nog de daad
Weg van deze wereld
Weg van al die haat
Verkracht
Hij kijkt me aan, met die gevoelloze blik,
Ik durf hem amper aan te kijken en ik slik.
Wat gaat er nu komen? Blijf ik alleen achter met hem?
Ik begin te zweten en krijg kippenvel van zijn stem.
Zijn handen gaan over mijn rug, zijn hand langs mijn oor,
Zijn snelle, harde adem dat is alles wat ik hoor.
Ik kijk hem bang aan en ik zeg ‘ik wil het niet’…
Maar hij gaat door en er is niemand die het ziet.
Kan iemand hem laten stoppen, ik kan er niet meer tegen,
Hij laat mijn adem stokken, ik kan me niet bewegen.
Zijn broek zakt op de grond, een traan over mijn wang,
Hij was altijd zo aardig, maar nu maakt hij me bang.
Zijn hand gaat door mijn haar, maar ik kijk hem niet aan,
Ik bid om het moment, waarop hij me laat gaan.
Maar het lijkt uren te duren en me benen voelen als lood,
Van binnen schreeuw ik het uit, van binnen ga ik dood.
Als hij klaar is, verdwijnt hij en ben ik alleen,
Overal voel ik pijn er er loopt bloed langs mijn been.
Ik wil schreeuwen, huilen en gillen, maar ik sluit mijn mond,
Ik wil heel hard wegrennen, maar zak in elkaar op de grond.
Ik had nooit gedacht dat dit mij zou overkomen,
Zelfs niet ’s nachts, in mijn allerengste dromen.
Maar het is me overkomen en het is erger dan ik dacht,
Ik kan het nog steeds niet geloven, dat hij me heeft verkracht…
De tranen zijn gevallen
De tranen zijn gevallen
Het doek dat is gedaald
De verhalen zijn onthuld
De leugen achterhaald
Een jongen zonder gevoelens
De oorzaak van het breken van jouw hart
Iemand die geen besef heeft
Dat dit haar leven erg verwart
Het besef komt pas
Als hij ziet wat ie heeft gedaan
Het besef kwam pas
Toen hij niet meer achter zijn beslissing ging staan
Dat heeft hij eigenlijk nooit gewild
Maar daarvoor is het te laat
Hij heeft het verpest
Dat is het waar het om gaat
Hij was vol in tranen
Geen besef van wat hij deed
Niet nadenken en denken dat het goed was
Maar uiteindelijk zichzelf in de vingers sneed
Het gaat niet om hem
Maar om haar
Hij heeft het verpest
En zij ligt daar maar
Ze heeft iemand nodig
Iemand die voor haar zou waken
Hij zou alles ervoor over hebben om dat te doen
Maar hij heeft het nooit kunnen waarmaken
Zijn best zou die blijven doen
En nooit zal die vergeten
Dat zij het enige liefste meisje voor hem is
En dat mag iedereen weten
Kusje
Tijd
tijd is er, maar wat is tijd....
tijden dat ik zonder jou moet zijn...
tijden dat je niet bij me kan zijn.......
tijden dat ik je bij me wil...
tijden dat ik je wil voelen.....
tijden dat je bij me ben..........
tijden dat ik echte geluk weer ken....
tijden dat ik geniet van je mooie stem....
Tijd
Geen haast de tijd staat immers stil
De mens loopt mij voorbij
Gek dat ik me zo eenzaam voel
Ik dacht dat wij het waren, ik en jij.
Al die mensen om me heen
en toch zo stil
de klok tikt, is alles wat ik zie
blijven staan is alles wat ik wil
Er tikt iemand op mijn schouder
ik ben niet langer alleen
er moeten komma's in de dag
maar plaatsen kan ik er geen een.
Waar het om gaat
Woorden dat zijn woorden
Een daad dat is een daad
Maar meer dan al die woorden
Was jij nooit toe in staat
Al die lieve woorden
Maar jij zag mij nooit staan
Je liep me gewoon voorbij
Dus wat heb ik er dan aan?
Praat maar lekker verder
Mijn oren die zijn dicht
Loop me maar achterna
Ik ben al uit het zicht
Woorden dat zijn woorden
Een daad dat is een daad
Maar jij zult nooit begrijpen
Waar het werkelijk om gaat
Verdriet
Verdriet,
Pijn, échte pijn
Liefdesverdriet, échte liefdesverdriet
Tranen, échte tranen
Ik weet nu wat ze daarmee bedoelen
Nooit meer:
Ik hou van jou horen
Nooit meer:
Een zoen krijgen van jou!
Onbereikbaarheid
Ik voel tranen over mijn wangen stromen
Hoe zou dat toch komen
Mijn ogen worden rood omarmd
Wat is er toch aan de hand
Voor de zoveelste keer
Voel ik het weer
Ik ben verliefd van top tot teen
Ach, ik wou dat dat gevoel verdween
Want hij is onbereikbaar
Dat vind ik niet meer raar
Ik heb het nog eens meegemaakt
Het heeft me helemaal geraakt
Nu ga ik het anders aanpakken
Niet meer in een diepe put zakken
Laat het alsjeblieft lukken
Breek mijn hart niet meer in stukken!
Lieve vriendin
Jij bent speciaal voor mij
Anders dan anderen
Als ik verdrietig ben maak jij mij blij
Niks moet in dit leven veranderen
Ik wil voor altijd bij jou zijn
Je niet kwijt willen
In mijn leven ben jij de zonneschijn
Voor altijd samen chillen
Lieve (naam vriendin),
ik hou onwijs veel van jou
Jij bent de enige
die ik zoveel vertrouw
You are with her
Love you
Need you
Want you here by my side
But it can’t be
You are there
Not with me,
but with her
That hurts me
When i’m being here
all alone
Geen grenzen
na alles wat jij mij hebt aangedaan
hou ik nog steeds van jou,
mijn liefde voor jou kent geen grenzen
mijn liefde voor jou zit oneindig diep.
tot de maan en terug.
Altijd een weg
Daar ga ik weer, stort mezelf erin
Daar ga ik weer, want verstoppen heeft geen zin
Soms krijg ik geen antwoorden op al m'n vragen
Soms had ik een dag liever overgeslagen
Niemand kan het winnen van de tijd
Mijn enige houvast, dat ben jij
Soms draait de wereld te langzaam voor mij
Soms vliegt een uur in één tel voorbij
Zovaak gelogen, dat je me zo snel niet vindt,
Maar ik kijk in jouw ogen en zie dat de liefde wint
Kon hij maar even zien dat zij voor altijd op hem wacht
Hij zal al zijn hoop laten lopen voor één blik in haar ogen
En iedereen kan soms het leven niet meer aan
En iedereen heeft soms pijn, dus laat jezelf niet gaan
Want, hoe weet hij zeker of ze ziet hoe hij haar liefde mist
Hoe weet hij zeker of ze ergens is
Neem jezelf even mee, zodat je jezelf kan horen zeggen
Dat je al je vragen bij de pakken neer kan leggen
Ik ben gewoon voorzichtig, want jouw liefde maakt mij bang
Maar ik kan ook niet ontkennen dat ik naar je verlang
Deze zinnen doen mij hopen
Dat alles weer goed gaat lopen
Want er is altijd een weg en altijd een licht.
Veeg de tranen nu uit je gezicht.
Mezelf zijn
Ik wil proberen mezelf te zijn
Zonder verdriet en zonder pijn
Het is soms moeilijk om te leven
Maar ik moet er alles voor geven
Al die gedachten,
Wat kan ik van ze verwachten
Een leven zonder verdriet en pijn,
Is waar ik op zal wachten.
Opa en Oma
Nooit meer een morgen voor jou
Nooit meer de zon in je ogen
Nooit meer de wind door je haren
Nooit meer in je ogen kunnen staren
Afscheid nemen is met zachte handen
verpakken van gedachten tot mooie herinneringen
Afscheid nemen is met voorzichtige handen
meedragen van alle herinneringen
Afscheid nemen van jou is missen:
Je lach, je grapjes, de gesprekken, je ogen
Afscheid nemen is weten dat ik je niet meer zal zien
Maar je zal altijd in mijn hart en geheugen blijven
R.I.P. Oma, 25 januari 2008.
R.I.P. Opa, 30 april 2008.