Zoeken
Zoek een Gedicht of Quote met onze verbeterde zoekmachine!
Resultaten voor je zoekbewerking (maximaal 200)
Vrienden, kom terug
Ik loop hier alleen.
Helemaal niemand om me heen.
Geen huis, geen geld, geen familie, geen vriend.
Waar heb ik dit in hemelsnaam aan verdiend.
Diep in de nacht, stromen mijn tranen langzaam over mijn wangen.
Ik heb niks, ik kan niks, alleen een beetje verlangen.
Verlangen naar toen, met dat grote huis.
Toen had ik pas echt een thuis.
Ik kan alleen maar schreeuwen.
Schreeuwen van angst.
Alleen zijn, het duurt wel eeuwen.
Blijven wachten, wachten duurt het allerlangst.
Vrienden, kom terug!
Ik mis je
Als kleine baby's lagen we samen in bed.
Toen al als kleine kindjes, dolle pret.
Een poosje later hadden we leren praten.
Dus met elkaar communiceren, konden we niet laten.
Als 3-jarige kindjes was het tijd voor de kleuterklas.
Samen liepen we naar school, hand in hand.
Want wat konden we veel zien, op de hoge stoeprand.
Onze tijden als kleuters, die mis ik pas.
Nu waren we 4 en mochten we naar groep 1.
We zijn nu groot, helemaal klaar met die speen.
We mochten alles, gebouwen maken, steen voor steen.
En onze juf, die was me er één.
De jaren ging voorbij.
Maar nog steeds stonden we elke dag, zij aan zij.
Nu in groep 8.
Wie weet wat er allemaal op ons wacht.
Het allermooiste was de afscheidsmusical.
Maar nu hebben we toch echt genoeg van deze school.
Havo was voor ons het juiste niveau.
Eerst de zomervakantie, en dan, here we go!
Na 5 jaar zwoegen waren we geslaagd.
Wat doen we, iets simpels, of iets wat ons uitdaagt?
We besloten allebei een andere weg.
Uit elkaar, wat mis ik onze tijden zeg.
5 jaar later kwam ik je weer tegen op straat.
Eerst herkende ik je niet.
Altijd bij elkaar geweest, wat stom dat dit nu zo gaat.
Ik mis je, wat dom dat ik je verliet.
Nu zitten we samen hier op dit bankje.
Je hebt me een top jeugd gegeven, dit is mijn bedankje.