Zoeken
Zoek een Gedicht of Quote met onze verbeterde zoekmachine!
Resultaten voor je zoekbewerking (maximaal 200)
Gebroken ziel, koude tranen
Ik laat afdrukken achter in het zand
Het is koud en guur maar ik voel het niet
In mijn zomerjurk over het strand
Met alleen mijn innerlijk verdriet
Mijn tranen zijn niet meer warm
Zoals dat normaal moet zijn
Ze zijn ijs en ijskoud
En ik voel alleen de pijn
Met een gebroken ziel
Kapotgemaakt door jou
Loop ik verder en verder
Door de intense kou
De wind streelt mijn haren
Snijdt in mijn gezicht
De golven zijn hoog en staren
Ik word opgelicht
De lucht in geheven
Hoog en ver bij jou vandaan
Ik heb jou genoeg, te veel gegeven
Voor jou genoeg gedaan
Als ik weer naar beneden word gebracht
Is de pijn een stuk verlicht
En sta ik weer met beide benen op de grond
En dat zie je aan mijn gezicht
Er schuilt weer een glimlach
Een uitdrukking van hoop
Achter die bittere, koude tranen
Die zich een weg langs mijn wangen banen
Maar ik weet nu wel zeker
Jij bent mijn tranen niet waard
Jij hebt nooit van mij gehouden
Jij was nooit te vertrouwen
Na al die lange jaren
Vier wel te verstaan
Kan ik je eindelijk loslaten
Ver bij mij vandaan
Mijn gebroken ziel gaat weer helen
Mijn gebroken hart wordt weer gemaakt
Er zijn er nog zovelen
Op een dag word ik geraakt
Geraakt door pure liefde
Wat ik van jou nooit heb gekregen
Een man die echt van me houdt
Jij hebt teveel misdreven
Er komt weer een dag
Dat de wereld straalt
En dat ik de liefde voel
Die in mijn hart is gedaald
Gebroken ziel en koude tranen
Ik zeg jullie vaarwel
Ik geef jullie aan de zee
En die voert jullie mee!
Kan ik mezelf ooit terug vinden?
Zachtjes ruist de wind
En de sterren blinken
Ik voel me een klein kind
En hoor jouw stem klinken
Het heeft jou nooit wat gedeerd
Wat ik voelde, wat ik wou
Je hebt me zo vaak bezeerd
Ik bleef je toch trouw
Na vier lange jaren
Gingen eindelijk mijn ogen open
Ik kon je laten varen
Ben uit mijn schulp gekropen
Die schulp waar jij mij in wou drukken
Steeds verder, tot ik niet meer kon
Jij bepaalde mijn leven, hakte m'n hart in stukken
O, wat was ik toch dom
Ik was naïef, geloofde alles wat je zei
Ik was helemaal niets voor jou
Maar jij was alles voor mij
Nu sta jij eens in de kou
De kou waar ik vier jaar in heb gestaan
Ik klampte me aan jou vast
Jij schopte me steeds bij je vandaan
Ik was voor jou alleen een last
Je zei dat je van mij hield
Maar dat meende je niet
Bijna had ik voor je geknield
Maar je deed me verdriet
Ik las je sms'jes naar haar
Daarin ging je erg ver
Weet je, jij bekijkt het maar
Als ik niet genoeg meer ben
Ik wil je niet meer in mijn leven
Ga maar ver hier vandaan
Ik heb je al genoeg gegeven
Het is over, het is gedaan
Geen moment heb ik spijt
Van dat ene moment
Dat ik het uit maakte
Jij bent geen echte vent
Vier jaren heb je met me gespeeld
En ik deed maar, omdat ik dacht dat je meende wat je zei
Nu heb ik voor mezelf gekozen
Jij was nooit goed voor mij
Ik was niks, zij was beter
Ik was lelijk, zij was mooi
Jij flirtte waar ik bij zat
In de door jou gemaakte kooi
Ik ben er eindelijk uit gekomen
Eindelijk bevrijd
Na die vier vreselijke jaren
Werd dat ook wel eens tijd
Stapje voor stapje probeer ik mezelf te vinden
Ook al heb ik de grootste angst
Om me opnieuw te binden
Ik wil niet gezien worden als een 'vangst'
Ik wil een man die van me houdt
Waar ik op kan vertrouwen
Een man die dat ook laat merken
Waar ik altijd op kan bouwen
Nu denk ik; ik ben niets waard
Dat heb jij me altijd aangepraat
Nu probeer ik mijn leven te herbouwen
En mezelf te vertrouwen
Jij hebt op mijn hart getrapt
Steeds maar opnieuw en opnieuw
En dat deed ontzettend veel pijn
Ik ben blij, nu vrij te zijn
Mijn hart is misschien gebroken
Maar ik weet het liever nu dan te laat
Nu kan ik verder met mijn leven
Ik wil jou helemaal niets meer geven
Nu vraag ik me af
Ben ik nog iets waard?
Ben ik nog goed genoeg
Op deze wrede aard?
Ik heb hulp nodig en dat heel snel
Dat weet ik zelf heel goed
Maar wie begrijpt deze hel?
Ik doe het helemaal alleen..