Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De geestdrift zee
stilte wacht
vol ongeduld op
een geweldige ontlading
zij heeft zich
opgebouwd uit
grenzeloze verbazing
het diepe
respect heeft geen
woorden meer nodig
ogen blijven
samen naar
de toekomst kijken
handen hebben
elkaar gevat
in ultiem beleven
lichamen beven
in de nieuwe
geboorteschreeuw
die opklinkt
uit de geestdrift zee
van het nirwana
Kleingeestigheid
ik zag het bos
rotsen en een
blauw groene waterval
na dit commerciele
plaatje van het oerwoud
ontmoette ik jou
niet in een
fysiek onderscheiden
maar als een blijvende tinteling
die langzaam door
de omgeving ging waar
jouw warmte al hing
ik hoorde je zingen in
vogelgeluiden die kleurden
in een bonte mengeling
jij was tussen de roots
van het woud waar eeuwen
hun verhalen vertelden
hebt dit stukje aarde
volledig begeesterd door
je spirituele aanwezigheid
dat ik mocht treden in de
openheid van jouw seance heeft mij
van mijn kleingeestigheid bevrijd
Proefballonnetjes
het toeval heeft
vandaag gescoord
zonder magie en
mystiek heb ik eindelijk
de waarheid over mezelf van
een liefdevolle ander gehoord
de wegen zijn
vrijgemaakt door
grote ontvankelijkheid
waar hartgolven interfereren
prefereren proefballonnetjes
hun eigen ruime baan
we spelen met
de meest ernstige zaken
halen doopcelen leeg
verbreken afkomst in het
negeren van genetische lijnen
bij jou minder dan bij de mijne
in onze epiloog
getuigen wij van groot
geloof en vertrouwen in een
mooi toekomst perspectief
dat het respectvol openstaan
voor elkaar ons altijd biedt
Een verdrietige keerzijde
ik zwaaide
maar het was
een houterig bewegen
het stond me tegen
om afscheid van jou
te nemen ook voor even
wilde je al
mijn liefde geven
handen kapten dat af
geen spontaan
joviaal gebaar vanuit
de diepste emoties
net als de lach die
niet uitbundig was en een
verdrietige keerzijde had
een kleine scene
in het afscheidsdecor van
elkaar innig missen hoor
In balans
nog ben ik
er niet uit
ben jij de
regenkoningin
of kiest droogte
jou als bruid
je talent
is onmiskenbaar
in de organisatie
van het evenement
gekend zijn je
warme eigenschappen
hoe jij de regen
op gods vruchtbare
akker kan laten lopen
is als het dopen om
in de hemel te komen
met het heilige kruis na
als bruid ben jij
ongeëvenaard in het
aanprijzen van de
gouden herfstproducten
volle rijpe zaden en
zondoorstoven fruit
waar regen en
droogte elkaar als
complement kiezen
zal alles in waarde
stijgen als zij samen
en in goede balans zijn
Zijn rode draad
ik schraap stukjes
van de wereld
leven waar zelfs
de dood niets
voor zal geven
zijn zeis
slaat hen aan
zij willen blijven staan
wie zal buigen
is vaak te meegaand
ik loop
voorbij de putjes
riolen vol in de
grote afvalrace met
sociale dramatiek
is het ziek
de mens te vragen
hoeveel hij kan dragen
in het overleven
van zijn ultiem geheim
het huist
in de kluis van zijn
eigen eindstation daar
waar zijn rode draad
zich in ellende ontspon
Bloeit wit doek
ik heb een schilderij
van een bloem
zij bloeit wit doek
in het groen
zitten nog knoppen
die kunnen er later op
als de achtergrond
langzaam in de
bloemenzee verdwijnt
hoef ze geen water
te geven met wat streken
verfris ik de kleur
zo componeer ik
met licht een
gestileerd boeket
als ik jou naar
mijn melodie zie kijken
hoor ik zachte strijkers
zij vertolken het
raadsel van de lach
die mona lisa ons ooit gaf
Goudgeel gestorven
ben gisteren
goudgeel gestorven
als gras door
de hitte verdord
natuurlijk was ik
eerst pril en groen
in de lentes van toen
maar werd kort gehouden
zoals alles binnen de
perken van fatsoen
moest blijven omdat buren
sociaal mee wilden kijken
ik heb de hittegolven
niet overleefd zij bleven
langer dan dat het hen
waarnemen ooit deed
heb in toendra's en
steppen vertoefd
ook toen de permafrost
van zijn ijzig jasje af moest
de kleur van mijn
dood stoffelijk tapijt
wordt mij nog door
vele woestijnen benijd
toch hoop ik ooit
weer door jou betreden
te worden als ondergrond
voor onze nieuwe bloemenwei
Opgezweepte zee
het was een
schimmig wolkenspel
dat hitte toverde
in overheersend blauw
vervaagde wit en kleurde
horizon macaber zwart
er kwam toen al een
tropenregen naar benee in
een heroïsch opgezweepte zee
grijs ontsnapte aan
tsunamigolven die
wit schuim alle snelheid gaf
de immense klap
deed kusten beven
sloeg rotsen uit het lood
waar bevingen hun
kleine letters schreven
waren wij al als de dood
pas nu komen de
extremo's boven water
massale sterfte kwam iets later
Het mendelend pad
je lokt
klokt en kleurt
gebruikt de aroma's
van duizenden geuren
om maar te bestaan
je groeit en bloeit
in veelheid van soorten
existeert uniek in
aanpassen om volgend
seizoen overlever te zijn
waar kwantiteit
kansen biedt om samen
verder te gaan blijkt
selectie de pressie om
even iets meer te presteren
om ook volgend jaar
met het geleerde
door te gaan in de keus
van het mendelend pad
de hemel lijkt nog wat veraf
Tweede jeugd
zichtbaar spelen
spieren hun spel
vlak onder je huid
kleine contracties
verschijnen zonder
enig direct touché
het lijkt toeval
maar ervaring heeft
een strakke regie
waar spanning
heeft geregeerd
is vrijheid verleerd
ook je huid kan nu
in autonoom reageren
een tweede jeugd proberen
Met de ziel geraakt
een tableau
vol verleidelijkheden
de uitstalling was
ongeëvenaard naar
streek en aard
met de ziel geraakt
toch mochten
wij niet proeven
hadden helaas nog
geen culinaire smaak
wel honger maar
die bleef ons de baas
wel waren wij
kieskeurig op het
pietleuterige af
van ieder balletje
of friemeltje vroegen
wij altijd de naam
vaak schoten
woorden dan tekort
want met de
letters op het bord
was nog geen lettergreep
te bouwen als nouveauté
introductie en
benoeming van de case
was vaak fake omdat
hilariteit en plezier het
had gewonnen van
de nouvelle cuisine hier
Zonder phone
je gaat en komt
zonder dat ik
je passen tel
de lach om je
mond is jouw bel
nooit sla je
onverwacht af
volgt een andere weg
of ben je
later dan ik dacht
er is altijd
een verbinden
waarin wij
elkaar vinden
ook zonder phone
ook al zijn wij
gescheiden door
straat en plein
ik voel gewoon waar
jouw energieën zijn
Psychedelische hitte
ik waande zomer
in een psychedelische hitte
waar horizon zinderend trilde
het reële perspectief
was al verdord
en tot grijze as vergaan
er klampten uitschieters aan
rond een gekneusd gemiddelde
waarmee het niet goed gaat komen
zelfs angstdromen
maken de gekluisterde geest
niet vrij van gekerkerd tij
ik besta maar in beleven
kan dit nooit de ultieme waarheid
zijn door psychotische eenmaligheid
grafieken en niet te
evenaren hitte records hebben nu al
de helft van het aardse leven vermoord
De weeffout
de kleine wondertjes
die jij deed werden
niet altijd opgemerkt
want overal waar je kwam
tintelden energieën nog lang
als jij je blik
dan richtte op een
klein gebeuren waarvan
de weeffout zichtbaar was
duurde het niet lang of dat genas
jouw handen
leidden lading
langs blokkades die
heling sterk vertraagden
door wegen vrij te maken
in dat contactmoment
werden de balansen in de
circulatie weer op orde gesteld
kreeg herstel groen licht
kwam genezing weer in zicht
In bossen ochtendrood
ik zie de hemel
open gaan
maar ook vandaag
branden wij
weer ongenadig aan
naast mij
schitteren alle
kleuren van de dag
dat voorschot
nemen zij alvast
hun bloei is kort
want de hitte
heeft ze uitgedroogd
zij binden alle licht
in bossen ochtendrood
het frisse groen
dort geel en bruin
nu de levenssappen
niet meer stromen
kaalt het in de bomen
ook de scherpte
van vitale tonen
mis ik in het vogellied
de jongen schreeuwen
dorst ligt in het verschiet
Uitgelezen protocol
vingers vielen
huid verkrampte
naast het graf dat
de plaats aangaf waar
tijd verworden was
eenzijdig in
vertrekken
onmogelijk het
kort bestaan nog
langer te gaan rekken
wij hebben jou
dit echt niet aangedaan
jij bent zelf gegaan
in uitgelezen protocol
met minimum aan lol
een laatste lach
de power point zei knap
op het moment van verscheiden
werd alles zwart en wit
samen hebben wij het gefikst
Licht uit weerkaatsnig
voorzichtig braken
de zegels van de vele
souvenirs die tot nu toe
gesloten waren gebleven na
leven met onzekerheid en pijn
cadeaus vol liefde
verpakt in de kleur
van diepgaand verlangen
met tranen waarin licht uit
weerkaatsing bleef hangen
snuisterijen die
warmte breiden in de vorm
van aaibaar amusement
geënt op de speeldoos met
orkest en draaiende danseres
nog schitteren in licht
de vele tierelantijntjes op
het tableau van mijn bestaan
in die frivoliteitjes kon ik
mijn dromen laten gaan
de uitstalling is niet
compleet zonder mijn
marionetten zij spelen
het spel dat waarheid heet
de knikkers zijn vanaf nu te geef
Kind van mijn handen
ik heb een huis
voor ons gebouwd
met een dak dat
zachtjes opduikt
uit het omliggend gras
precies deelt in een
natuurlijke eenheid
zonder abrupte overgang
de wolken raakt zoals de
bomen van het bos verderop
blote voeten vloeren
benadrukken de vrije entree
van natuur en het drempelloos
vertoeven van vlaagjes wind
in het kind van mijn handen
nadat jij het hebt betreden
is zon gaan schijnen als
lichtende welkomstgroet
de warmte van stralend
beneden komt ons tegemoet
het is geen huis
maar wel het thuis
dat onze bestemming
heeft gekozen wij delen
hier al een stukje boven
Het zijn genieen
in symmetrie
zal schoonheid
altijd sterven
omdat juist het
menselijke ontbreekt
de kleine oneffenheid
het speelse kruintje
helblauwe ogen en
meer zaken die de
meesterhand vergeet
toch signeren
genen ook
tijdens de groei
het leven in de
stamboomversie
de familielijnen
zijn gegeven waarbij
herkenbaarheid en
omgeving gebonden
scoren om te overleven
het zijn
genieën die
in klein detail de
evenknieën zegenen
met subtiel onderscheid