voorpagina sms gedichten lange gedichten quotes zoeken insturen contact

Freestyle Gedichten

Gedichten langer dan 160 tekens.

In mijn tijd

nog ben ik
in mijn tijd maar
voel al eeuwigheid

er is een stuk
ontbreken dat
ik niet kan vergeten

soms komen vaag
herinneringen terug uit
andere vormen van leven

nog zonder verband
en hoe ik daarin deelde
had ik niet in eigen hand

maar steeds dichterbij
komt het besef dat ook
deze puzzel wordt gelegd

Door wil melker op 11-10-2016 om 05:50 0 1119
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ik ben niet gek

rood schemeren
de flarden nog uit
ons heftig gesprek

en nee
ik ben niet gek rijg zo
de woorden weer aaneen

om terug te komen
maar dan met feiten die
jij zal moeten onderschrijven

onze zinnen vallen uiteen
ooit door gif verbonden
waarheid heelt het zere been

we zijn naar de zon gegaan
zagen het rood verdwijnen
alsof het gesprek nooit had bestaan

Door wil melker op 09-10-2016 om 05:26 0 1318
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Zijn laatste plaag

eindeloos golft water
loom en monotoon langs
nog opstandige stranden

er is weer ruim
voldoende zand voorhanden
in deze posthistorische tijd

geen mensen meer
om avontuurlijk te landen
en elkaar de schat te betwisten

nog hangen sporen van strijd
als tekens van haat en nijd
in de opgeschoonde lucht

zacht zucht het land in
weldadige warmte zijn rust
dolt natuur in eeuwige lente

door een nucleaire vlaag is
aarde bevrijd van zijn laatste plaag
weg zijn de mierenhopen met mensen

Door wil melker op 08-10-2016 om 05:37 0 1378
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Kleur kiezen

hoe kan ik dwalen
als iedereen me
altijd komt halen

mij de weg en
paden wijst waar
de grote groep verblijft

ik wil weg uit
de gelijkvormigheid van
het zoemend samen denken

dat nooit meer
verrassende elementen
zal kunnen schenken

waar zij elkaar steunen
met dezelfde mantra's
in geestdodende dreunen

wil snel ontsnappen uit
die zeepbel van bestaan
kleur kiezen en alleen verder gaan

Door wil melker op 03-10-2016 om 05:23 0 1269
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Een kind van licht

ik ben een
kind van licht
heb nooit
van zwart gehouden

waar zon speelde
daar was ik
het donker is
niet te vertrouwen

ik leerde
kleuren al heel
jong te onderscheiden
bleef zwart altijd mijden

zag het licht
weerkaatsen in vele
varianten maar zwart
bleef dood aan alle kanten

waar zijn toch
die stralen gebleven
of zal het ons toch nog
ooit iets van leven geven

Door wil melker op 02-10-2016 om 06:25 0 1424
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

De schaamte voorbij

ja ik ben los
maar niet geslagen
heb met regen en wind
de straten geschrobd

geen alledaags karwei
maar later met de
zon erbij veranderde
het aanzien van de stad

ben op pad gegaan
mensen keken me aan
of ze vuur zagen branden
had mijn naturel aangedaan

de schaamte voorbij
in mijn geboortevel
weg met kleingeestigheid
en preuts bekrompen zijn

mijn transparantie werd
echter niet op prijs gesteld
ben gekleed als delinquent terwijl
ieder toch zichzelf heeft herkend

Door wil melker op 30-09-2016 om 05:39 3 1442
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Van bijna sterven

nooit heb ik
het leven gedanst
was altijd te
zwaar op de hand

pas na het
verwerven van
bijna sterven heb ik
mijn schaduw onthoofd

hij wijst mij
niet meer het gaan
is juist een opmaat
voor onze muziek

als hij weer
donker gaat draaien
kiezen wij lichte tonen
bewegen op het gewone

ik geloof eindelijk in
het liefdevolle van leven
op de manier zoals
het ons ooit is gegeven

Door wil melker op 28-09-2016 om 05:42 0 1397
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Geef je bloot

jij hebt het
helemaal gehad
aait je boeddha
zacht over zijn bolletje

doet aan zen
prevelt mantra's om
nu eindelijk eens
te weten wie je bent

hebt met bomen
gefluisterd was lang
in jezelf gekeerd maar
het heeft je niets geleerd

alles krijgen en
bereiken biedt geen
enkel perspectief als je
niet van je eigen ik geniet

geef je bloot
in kwetsbaar zijn
ga de strijd maar aan
vermijdt het pijnlijk venijn

leer wie je bent
accepteer de tegenslagen
zij zijn de basis van bestaan
jij hebt al te lang verwend gedaan

Door wil melker op 26-09-2016 om 04:46 0 1346
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In eigen herinnering

voeten bogen het gras
kleine takken kraakten
het was mijn eerste pad

ik ben terug gegaan
na enkele dagen
het spoor is blijven staan

verbond na betreden
twee plaatsen in mijn leven
ieder met een eigen gezicht

de horizon aan het
einde van mijn blik verdween
terwijl er een nieuwe verscheen

mijn pad was
het ontdekken van hoe
ooit de aarde is geweest

het zelf gaan zien
zonder meteen het banen
van anderen te moeten ervaren

ik wilde er zijn
in eigen herinnering geweest
het was mijn paradijselijk feest

Door wil melker op 25-09-2016 om 05:12 0 1418
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Als ik..

Als ik loop te dwalen,
Wijs jij mij dan de weg?
Als ik niet op woorden kom,
Vul jij dan aan wat ik zeg?
Glimlach je naar me?
Raak je me voorzichtig aan?
Neem je me mee op pad?
herinner je me aan mijn bestaan?
Als ik niet meer mezelf ben,
behandel je mij dan nog als mens?
Wil je langs blijven komen?
Eigenlijk is dat, mijn grootste wens.

Door Kayley op 22-09-2016 om 17:02 1 1493
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In transparantie

ik wil de
kleine wondertjes
weer terug uit de
tijd van verbazing

het onbevangen oog
nog niet afgeschermd
door de ratio van een
cynische benadering

weg zijn de jaren dat
toeval de rode draad
was in het leven van velen
berusting voelde als helen

de mystieke kantjes
werden altijd keurig
gerand door het gebed
van dominees en prelaten

het magische
ontsprong die dans in
obscure achterkamertjes
met fluisterend praten

als het licht flakkerde
wakkerde dat een
heerlijke spanning aan
in transparantie is die vergaan

Door wil melker op 22-09-2016 om 05:41 0 1272
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Opwekking

Als je dood bent, bezing ik je
en breng ik je weer tot leven.
Het ritme van mijn liederen
zal jou je adem hergeven.
De beelden die ik oproep,
geven je ogen weer het licht.
Ze kleuren met een roze gloed
de huid van je gezicht.
De klanken van mijn woorden
vinden een echo in je mond.
Mijn zang verwarmt je bloed
en gaat je lichaam rond.

Je was al heel ver weg
en zou nog verder gaan,
maar waar je ook verbleef,
ik zong je ervandaan.

Ik zie al zingend toe
hoe het wonder geschiedt:
hoe jij wordt opgewekt
door de tonen van mijn lied.

Door Serval op 21-09-2016 om 21:13 0 1391
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Langzaam vloeibaar

tijd wordt
langzaam vloeibaar
zonder bezigheid

minuten rekken
uren kleven bij
gebrek aan onderscheid

het staccato van
de afspraak timing
in ontmoeten is voorbij

rust verteert het
dagelijks gebeuren
door enige activiteit

eindelijk het koninkrijk
stil oplossend in een
naderende eeuwigheid

Door wil melker op 21-09-2016 om 05:39 0 1426
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Het nerveuze snuiven

ik zag de
schimmels draven
de bosrand langs
gemend door vaste hand

ouderwets getuigd
de kar nog zonder veren
een schimmige koetsier
geen enkele passagier

het was alsof
de film bleef haken
beelden braken zonder
de werkelijkheid te raken

ik voelde spanning
in de bomenrij een
opgestoken wind bracht
vreemde geuren dichterbij

nog was er dat geluid
voelde warmte van hun huid
vaag het nerveuze snuiven
in stilte gingen zij de wereld uit

Door wil melker op 20-09-2016 om 05:18 2 1293
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Waar ga je heen

zij zwermden
ik vloog alleen
anderen schreeuwden
waar ga je heen

voelde later hun
vleugeltippen raken
toen zij mij stuurden om
de vlucht mee te maken

werd recalcitrant
scheerde snel
naar de andere kant
hopend op vrij baan

zij lieten mij niet gaan
doken achter me aan
ik was de afvallige maar
had hen niets misdaan

kreeg geen vrije vlucht
werd uit de lucht gepikt
voordat ikzelf ook maar iets
van hun veroordeling wist

Door wil melker op 19-09-2016 om 05:13 0 1444
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

En schaduw ik

ik lijk langzaam
te vervagen
niet meer
in staat om
de lasten van
dagen te dragen

begroet nog
altijd het
opkomen van zon
laat me raken
door zijn warme
koesterende stralen

maar als wij
samen schijnen
is hij het licht
en schaduw ik
in dat decor
het kleine mijne

ik ben geen schim
uit vroeger tijden
die donker geeft
omdat hijzelf
in het verleden te
weinig heeft geleefd

accentueer wel
met een lach de
verrassende momenten
van gezamenlijk plezier
waarin het licht van
hemel weer heel even kiert

Door wil melker op 16-09-2016 om 05:19 0 1369
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Hollandse blues

ik ben niet gelukkig

al spelen katten op mijn knieën
vol blijdschap om het leven zelf
al drijft september de spot met mijn winterkleren
door mij te warmen aan zijn gulle zon
al proef ik tabak en cappuccino
al is oorlog niet meer dan een woord

net als honger en armoe en onomkeerbaar
en bloed en pijn en terminaal
en rolstoel en blindengeleidehond
en aanslag en bom en brand en ontploffing
en moord en verkrachting en dictatuur
gevangenschap en overstroming
verkeersongeluk en treinontsporing

slechts vleugjes hiervan
streken ooit langs mijn lichaam
als nare dromen uit vroeger tijd

voor mij de vrede, vrijheid en genezing

maar ik ben niet gelukkig

Door Serval op 15-09-2016 om 14:38 0 1385
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In paradijselijk licht

ik heb ze gebouwd
met eigen handen
de stenen geraapt
gehakt en gebakken
maar de fundamenten
waren al eerder gelegd

stilaan ben ik begonnen
natuurlijk met visie
creatief door hoogte
transparant in ruimte
spelend met zicht
in paradijselijk licht

tierelantijnde decors
zette snuisterijen in beeld
construeerde arcades
griekse pilaren om zo
de massa rust te geven
in even weg te lezen

toch lijkt de fundering
langzaam te breken door
spanning in iedere voeg
ik ben overgestapt naar
het lichtere werk dat goed
geaard u alle zwaarte bespaart

Door wil melker op 14-09-2016 om 04:57 0 1493
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Die goud randt aan

hoe klein
moet perspectief zijn
om lichtdoorlatend
hoop te geven

de ogen
neergeslagen
kunnen geen zon
meer verdragen

de tijd is al
zijn dagen kwijt
in op en ondergaan
van een troosteloze maan

ooit zal
de herder komen
die goud randt aan de
vele generaties dromen

hij bereidt de weg
de boeken zijn geschreven
is perspectief de enige
waarheid om voor te leven

Door wil melker op 12-09-2016 om 04:54 0 1362
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In stroming

ik adem lucht
proef seizoenen
in warm en koud
de fascinatie van lente
het aromatische herfstgoud

ervaar hoe water
mij draagt als ik zwem
accepteert wie ik ben
mij meevoert in stroming
samenzijn als bekroning

aarde heeft mij verwacht
ben in welkom geboren
deelde zien in een lach
het met elkaar praten
kwam pas veel later

alles voelde
in verkennen als eigen
ik onderscheidde vorm en kleur
in het licht van de dagen die
mijn bestaan toen hebben gedragen

maar ik ben vervreemd
heb mezelf als het
enig centrum genomen
het deel zijn van heb ik verleerd
echt delen heb ik nooit geprobeerd

Door wil melker op 11-09-2016 om 05:53 0 1375
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen
naar boven
top