Niet meer als toen

Ik mis je,
maar het gaat gewoon niet meer.
Ik zal je misschien ooit nog kunnen vergeven,
maar meisje, alsjeblieft, denk na.
Kom terug, ik wil de echte jou zien.
Je bent heel erg veranderd,
dit ben jij gewoon niet.
Ik weet, we waren beste vriendinnen.
Maar ik wil het gewoon niet meer, het kan niet.
Ik snap gewoon niet hoe het kon gebeuren allemaal.
Zelf ken ik je als de beste, maar nu weet ik niks.
Als er wat was, kwam je als eerste naar mij.
Nu hoor ik dus niks meer van je.
Misschien gaat het juist wel heel goed,
maar nee, dat kan niet, dat weten we allemaal.
Al hoor ik niet veel van je, maar je verkloot je leven,
je school, alles gewoon.
Je familie doe je pijn,
je vrienden en iedereen eromheen die het weten,
zijn gewoon boos op je.
Je was een dame met een goed hart,
Stond altijd klaar als ik je nodig had.
Nu is dat veranderd.
Ik weet nog die momenten,
dat we moesten lachen om niks.
Weet je, ik hou van je, dat moet je weten,
maar ik wil eerst mijn echte beste vriendin terug.
Ik zie je wel lachend over straat lopen,
maar ik weet dat je diep van binnen pijn hebt,
spijt hebt van alles wat jij hebt veroorzaakt.
Maar ik wil niet dat je aan die pijn kapot gaat,
dat je gaat slapen en vervolgens niet meer opstaat.
Toch kan ik niks aan je veranderen.
Schat, je moet er zelf achter komen en je eigen keuzes gaan maken,
je bent oud genoeg om een goede keuze te maken.
Je werd los gelaten omdat ze wel iets hadden van, dat komt goed,
hadden ze dat maar niet gedaan, denken de meesten nu.
Sommige hebben nu gewoon schijt aan je,
en zeggen, het boeit me niet en je zoekt het maar uit.
Ik weet niet wat ik moet denken van je, meid.
Maar je hoeft niet meer naar me toe te komen,
als je hulp nodig hebt,
je hebt het er zelf naar gemaakt.
Beste vriendinnen voor eeuwig?
Dat waren maar woorden,
misschien wist jij dat al van tevoren.
Maar ik dacht dat wij echt niet te scheiden waren.
Toch moest het zo lopen, waarom?
Ik ben niet de enige die zo denkt, iedereen.
Kom terug meisje, ik mis je.

Reacties