Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Drempelloos verbinden
zacht klonk
in je open gezicht
je lieve lach
uit een gelaat dat
bij iedereen al een
heerlijk welkom had
jouw lichaam
vertaalde meteen
een warme acceptatie
straalde begrip in
gedegen kennis van
moeilijke situaties
jij bent al nooit
een vreemde geweest
hebt altijd de taal van
huis uit gesproken
ondanks de vaak andere
stijl en gewoontes
jij haalde met
hand en gebaar
de mensen erbij
raakte hen in
een drempelloos
respectvol verbinden
zij voelden
voor het eerst de
kracht van een groep
in eerlijk samen zijn
die ervaring maakte
hen gelukkig en blij
Alleen jij
je keek me aan
voor mij bleef
alleen jij als
schepping staan
de rest is gegaan
geboren uit
het spel der genen
waar dominant en
recessief beiden
naast elkaar bestaan
alleen in essentie
zal een van de twee
de optimalisering kans
krijgen en op eigen
gelegenheid verder gaan
ik heb je zien staan
in een vervlakkende
wereld de andere
stukjes aarde konden
jouw grootsheid niet aan
wat bleef was jouw
universele setting
waar in volmaakte
schoonheid jouw
diamanten straalden
liefde die de cirkel
van oneindigheid
rondt waardoor
iedereen de ander
warm binnen sluit
jij was en zal
altijd alles zijn
in een tijd die geen
begint kent en nooit
een einde krijgt
Je eigen pad
je lijkt
wrijvingsloos
op je lach
door het leven
te glijden
zonder obstakels
hobbels en
andersoortig irritant
gestroomlijnd
door energie
van liefde
dans jij op het
levenskoord
waarvan de
balans als talent
bij je hoort
toch voel
ook jij je pas vrij
als je de opstap
genomen hebt
en de bekende
wereld verlaat en
zo zonder houvast
je eigen pad gaat
Haar zoenen
ik heb geprobeerd
haar zoenen
na te doen maar
ik verloor steeds
weer het initiatief
het bleek
geen rollenspel te
zijn maar een festijn
van actie en reactie
het rollen voelde fijn
in zacht ontvangen
wilde ik het nogmaals
gaan proberen raakte
al snel het tempo kwijt
in onnavolgbare subtiliteit
wat wij wel
hebben geleerd
is samen weer
uitbundig te lachen
in het lief zijn voor elkaar
Jouw shining
ik zie hoe
spelende vingers
jouw creatief
gevoel leven
geven door er
van blijdschap
af en toe lucht
tussen te blazen
in je ogen
donkeren
lichtjes hun pret
om het slagen
van wat jij
in vorm en
kleur hebt
neergezet
langzaam
komt iedereen
in de ban van
jouw shining
die straalt
van geluk de
creatie kan
niet meer stuk
iets dat zich
met liefde zo
vorm laat geven
verdient een
volmaakte
incorporatie
van kunst in
het eeuwig leven
Kwetsbaar
nog altijd
stuiteren emoties
in een hart dat
op hol slaat onder
jouw warme blik
jij raakt waar
ik het meest
kwetsbaar ben
wat onvolgroeid niet
helemaal volwassen
jouw ogen zien
kijken door de
onvolkomenheden heen
jouw blik schenkt mij
de laatste spurt misschien
nooit ben ik
volmaakt geweest
maar onder jouw
handen voelt het
leven als een feest
Een teder moment
ik heb
in je sporen
bloemen zien
bloeien hun
harten kleurrijk
oplichtend
in tal van
vormen voluit
waar jij
in een teder
moment het
kleinste bloempje
in je handen
liet groeien
bloeien nu struiken
de bermen uit
donker
ruizelen reuzen
hun weemoedig
refrein want
jij was hier
en zij willen zo
graag ook hoog
bij je zijn
Verpakt in feest
waar satijn
ons scheidt
is de grens
al open voor
langere tijd
verpakt in
feest kleurt
liefde muziek
in talloze
refreinen
waarbij het
zachtjes deinen
stilaan gaat
verdwijnen in
spannend gaan
en satijn
de drijvende
kracht blijkt
te zijn in een
frictievol bewegen
zacht dekt
zij ons toe als
wij de bloem met
een intieme zoen
liefdevol sluiten
Zijn eerste lach
jij lachte hij
paste nog even
in kleine kringen
liet jij ogen dromen
alleen kijken
zonder woorden
begrijpen
in zachte tonen
begeleidde je stem
de beweging die
langzaam zijn
expressie vond
in de aanleg
van zijn eerste lach
waar jij
beloning straalde
bepaalden jullie
samen het einde
en begin van
deze bijzondere
ontwikkeling
Jij deelde altijd uit
je deelde
altijd uit
jij die zoveel
te geven had
uit de schoonheid
en warmte die je
bij je geboorte
meegekregen had
de liefste
ogenblikken waren
een op een voor
even helemaal alleen
je zachte lieve
blik veranderde mij
maakte mij van
binnen warm en blij
je lach
zette plezier
in gang alleen
al de handen vast
gaf ieders emotie
een boost waarmee
de eenzaamheid
verbroken werd
losgaan uit
verbondenheid
je storten in
het samenzijn als
medicijn tegen het
maandenlang in een
bubbel verblijven zonder
echt contact te krijgen
Zomerse prieëlen
ik heb
de bloem
niet geplukt
kon haar niet
zien lijden om
jou te verblijden
een leven
in volle bloei
dat reikt
naar hemel
breekt abrupt
in de groei
ik heb jou
haar uitzicht
laten zien
waar zij leeft
vorm en kleur
aan ieder geeft
zij wiegt
met ons
op de wind
het mooiste kind
uit velen in
zomerse prieëlen
voor haar
geen vaas
in vergane
glorie maar
de foto's op
een ereplaats
Zielen die vielen
zacht vlaagde
zonwarme wind
koesterend langs
onze huid en legde
zomers ontspannen uit
waar witte wolken
het blauw beperkten
zorgde schaduw voor
contrast dat heerlijk
verkoelend werkte
alleen in het
spel van onze
ogen vonkte de
spanning in fraaie met
emotie gevulde bogen
in een kleurrijk veld
vol opgeschoten
bloemen dansten
geuren om ons heen
op zoek naar de oase
waar liefdeswater een
mogelijke toekomst zal
ontsluiten voor zielen die
vielen voor dit unieke
moment van conceptie
Dat geluk etaleerde
ik koester
het toeval
dat mij jou
deed ontmoeten
tussen al die
miljoenen met
hun gezichtsloze
groeten op
plaatsen die ik
niet kende
gloedvolle
woorden bestemden
affectie waar ogen
straalden in
de kleine touch
van het eerste raken
het subtiel contact
dat voorzichtige
vingers in andere
handen maakten
in spelend
ontdekken
werd kozen
spannender lief
smaakten lippen
nog paradijselijk
zacht bleef je lach
een refrein in het
innemend lied
dat geluk etaleerde
Jouw nabijheid
in het donkere
dempen van de
fijnstofdecibellen
klinkt jouw stem
helderder dan ooit
natuurlijk duurzaam
is de transitie waar
jij vast in gelooft
jouw tonenscala
kent geen stress
omdat stembanden
niet door verkeerd
gebruik zijn verpest door
hardnekkige polliepen
die aangetast net
even anders piepen
als ik in jouw
nabijheid verkeer
dan proef ik je
positieve spirit krijgt
lucht een energetische
boost en voelt het
leven eindelijk zijn
hoogste versnelling weer
Stukjes samen
langzaam
zie ik jouw
schaduw verbleken
alsof het contrast
wordt aangetast
door tijd en
onzekerheid
nog sprankelt
je lach en
lichten je ogen
plaatst je teint
haar vitaliteit vol
leven en spirit
in een jeugdig geheel
in een fraaie
acte de préséance
pluk je weer
even de sterren
die je vroeger
hebt gegeven
van het firmament
je draait en zwaait
gelukkig zonder
afscheidsgroet
want we hebben
nog heel veel
heerlijke stukjes
samen van toen tegoed
Magie in je lach
ik zag je
lichter worden
intenser stralen
alsof jij nieuwe
energieën
in jezelf
had ontdekt
je ogen leken
te verdwalen
in de nieuwe
horizonnen die
zich openden
op een vroeger
wat diffuse plek
de magie in je
lach reikte aan de
mystiek in nieuwe
sferen die meer bij
het universum pasten
dan bij de oude
aarde van weleer
Jij straalde
je straalde
verdichtte
de lucht met
een intense zucht
uit het diepste
binnen waar
energie met
warmte en
emotie geladen
langs onze
huid streek die de
ervaring koesterde
het is geen
buitenkant waar
mensen elkaar
raken zij zijn bezig
aan een nieuw
spanningsveld
waar energieën
in wisselstromen
dromen kortsluiten
uit de goddelijke
centrale die geen
werkelijkheid halen
Haar kosmische lach
in haar
kosmische lach
schitterde ieder
lichtpuntje
ook in de
sterrenstelsels
die ik in haar
ogen zag
lichtte nova's
aparte stukjes
universum op
zij las de tijd
in de lijnen
van mijn hand
polste zo de
spirituele kracht
van mijn
zielsverband
sferisch zijn wij
de nacht ingegaan
waar een rode
maan ons gidste
langzaam zijn
de sterren
uitgegaan
omdat wij de
wegen wisten
en verlichtte al
een vroege zon
onze een eigen
omloopbaan die
in gravitatietijd
beschreven staat
Als apotheose
jij liet je
handen dansen
opende tussen
je vingers de meest
fantastische kleuren
die zich mengden
met exotische
geurvlagen die
de vormen in
hun magische
composities
hebben gedragen
in een uitbundige
zomerregie van de
mooiste zaken
die de lente
in haar schepping
met subtiele
kracht en uiterst
verfijnde pracht
tot paradijselijke
leefomgeving
bij elkaar
heeft gebracht
als apotheose
lachten je ogen
met een intensiteit
die recht uit het
diepst van je hart
kwam waar je stem
zachtjes het
schitterende lied
zong dat direct
in zijn goddelijke
tonen en akkoorden
de hemel raakte
In synchronie
wij zijn
gaan lopen
omdat woorden
onze afstand niet
konden verkleinen
heb jou een
hand gegeven
niet uit de
bezittingsdrang
je bent de mijne
onze passen
hebben we nooit
in synchronie afgestemd
elkaar volgen waren
wij niet gewend
in samen
bewegen konden
wij steeds wat
meer toegeven
zonder gezichtsverlies
wij zijn elkaar
genaderd maar het
echte over de brug
komen is gereserveerd
voor onze dromen