Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het zwarte gat
ik bonkte
met mijn
vuisten tegen
het donker dat
ondoordringbaar
voor mij was
glad en gesloten
het echoën
was in de pijn
van mijn handen
verdwenen slechts
een beurs gevoel
aan het einde van
krachteloze armen
straal voor straal
had ik het laatste
licht ver achter mij
zonder reflectie
of weerkaatsing
bleek ik totaal
gedesoriënteerd
ik heb mij totaal
afgesloten wist dat
lopen zinloos was
in een wereld
die het zwarte gat
stelselmatig
onbestaanbaar dacht
Circulair voortplantingsproces
jij hebt
bij de schepper
ooit de masculiene
tien gescoord
hij heeft jou
als zijn prototype
binnengehaald
geboetseerd en
subtiel verfijnd
gekneed en
bekeken door
duizenden ogen
die voelden wat
met hun blikken
werd beschikt in
het man en vrouw
syndroom van
aantrekkingskracht
functionaliteiten en
driften in groeiende
emoties tot mannelijke
giften bij ovulatie die
leiden tot bevruchting
en beider opluchting
als resultaat van dit
circulair zelfsturend
voortplantingsproces
Een exquis touche
haar schoonheid
schichtte langs de
mensen in een
verlicht ogenblik
een knippering
of straaltje warmte
raakte het gezicht
van de passanten
die verschrikt
alert werden
door dit ongekend
verschijnsel
normaal betalen
zij voor schoonheid
met een exquis touche
echt geraakt te worden
en nu zomaar in
het wild gebeurt
dit exceptionele
totaal onverwacht
het lijkt magie of
zelfs een klein wonder
dat hen zomaar
buiten overkomt
maar ik wist
zag en kende haar
mystieke kracht
en mogelijkheden
in onverwachte
communicatie
met de medemens
die haar verschijnen
op het huisaltaar
zal belijden met
gepaste eerbied en
diepgevoeld ontzag
Kersenrood
wij hadden
het nog even
over de oude
kersenboom
waarvan de super-
smaak ieder jaar
terugkwam als
heerlijke droom
jij hebt er
velen gesnoept
ook al waren ze
nog niet rijp
de pluk was
verboden omdat
het oogsten
voor allen was
als kind hoorde
je dat het leven
van de kers vol
gevaren was zoals
bij nacht en
ochtendvorst dan
moest er gestookt
en gerookt worden
soms ook bij vochtig
weer en zonnebrand
een spurt heeft het
boompje nooit gehad
het bleef te min voor
rijke oogst maar lippen
en tong na onkruid wieden
waren altijd kersenrood
De spiegelzaal
ik dacht
in jeugdig
enthousiasme
ooit de hemel
te kunnen
schilderen
ben begonnen
met idyllische
stukjes uit de
natuur naast
het fijnste groen
de mooiste bloem
zee met strand
en zand in de
diep blauwe
rotsformaties
witschuimende
waaiend
op muziek
van de fraaiste
regenbogen die
tussen de talrijke
watervallen de zon
lieten schitteren
ik zag stukje hemel
maar waar de ziel
huisde daar kon ik
de vinger helaas
niet op leggen
tot ik mezelf zag
in de spiegelzaal
als adam in het
paradijs waar eva
mijn ijs smolt en wij
ons achter de muur van
water tot ziel bonden
Naar de maan
ik kom
thuis te vaak
de verkeerde
woorden tegen
in ons samenspel
vooral het woord
moet heeft een
veel te hoge
gebruiksfrequentie
in breekpunt zijn
dat doet de
sfeer geen goed
mijn tegenzin kleurt
de moeite om een
en ander uit te leggen
dus valt er stilte en
die wordt steeds meer
fundament voor
nieuwere discussies
over hetzelfde
de aanleidingen
zijn identiek en het
inzicht omtrent
verandering verbetert
voor geen meter
het naar elkaar groeien
is verworden tot
gaan van eigen weg
enig inzicht in de
problematiek is er niet
zo modderen we
maar wat aan
de romantiek is al
jaren naar de maan
waar het ook al zo druk is
Dromend ouder worden
ik rafel niet
meer aan mijn
stukjes leven
maar pluis uit
waar ik na al die
jaren ben gebleven
had alles
op een rij
in een land met
ongekende en
uiterst diverse
mogelijkheden
tot een fysieke
averij en het
bestrijden ervan
mij onder de
laatste rafels
ernstig deden lijden
de strijd lijkt nu
gestreden maar
schade door bestraling
en chemo hebben
mij het hartfalen
syndroom gebracht
voor het pluizen van
de laatste rafels heb ik
tempo doeloe als standaard
genomen inclusief het
dromend ouder worden
in gezondheid die nog rest
Goddelijke schoonheid
ik heb
je gezien
genoten van
het wonderlijk
mooi bewegen
in een harmonie
die ik nog maar
heel zelden zie
met een discipline
en gedrevenheid
die jou zo op het
oog moeiteloos
gegeven lijken te zijn
maar ik weet
wat jij voor deze
exposé hebt gedaan
je een half leven
allerhande leuke
zaken en dingen hebt
moeten ontzeggen
en nog want bestaan op
het niveau van bekende
nederlander vereist
doorzettingsvermogen
de keuzes die jij moet
maken zijn zo verleidelijk
met wat jij fysiek en
mentaal hebt gekregen
om te worden wie je bent
begiftigd met goddelijke
schoonheid straal jij nu
een stukje hemel uit
Intieme dromen
ik zag
de groen
blauwe baaien
met hun
opgeschuimd
wit tapijt
hoorde de
lokale tonen
van muziek
nog in lange
uithalen
gevangen
in een speels
en sensueel
ritme dat in
meebewegen
snel en soepel
antwoord gaf
nog stond de
zon te hoog
was het zand
te heet om
heerlijk vrijuit te
kunnen dansen
maar in de
donkere ogen
had het sjansen
al een grote
vlucht genomen
tot intieme dromen
Voorbij het einde
kom
licht de
horizon op met
wat streepjes
ik wil
voorbij het
einde naar
beginnen kijken
donker
achter mij
laten en de
gaten vullen
die gevallen
zijn toen de
wereld in chaos
ontaardde
het holle gevoel
kwam waarin
zelfs echo de weg
kwijt was
mijn ziel in
kou gevangen
zijn einde
nabij wanhoopt
omdat contacten
verbroken zijn
in de rafels van
minimaal leven
een apocalyps
sneller dan licht
omdat god
doodzonde is
Om bestwil
aan jou
waren dure
woorden niet
besteed jij ging
voor eenvoud
in een behapbare
duidelijke structuur
juist in delen
had jij het
grootste plezier
ieder het zijne
dat waar je
echt helemaal
recht op hebt
eerlijk delen
zoiets als recht
op de man af
geen verhalen
maar de waarheid
zonder verpakking
weten waar je staat
helaas is er nooit
ruimte geweest
om soepel met
elkaar om te gaan
zoals het uiterst
kleine leugentje
om bestwil
Een wolkje plezier
er dwarrelt
altijd een wolkje
plezier door
mijn hoofd dat
ik graag met
anderen zou
willen delen
vaak met geluid
en veelkleurige
vormen gedragen
door warme zon
of vlaagjes wind
maar altijd pal
voor ons uit
wij haken daar
op in met onze
blij hormonen
worden vrolijk
en voelen ons
opgeruimd met
goede zin
vooral als wij
ze onverwachts
ontmoeten zij
zijn er uit het
niets geboren
een wolk vlinders
die de weg wijst
en wij hen
volgen op een
druk strand vol
zomervertier van
badgasten in een
plezierig bindend
samen gevoel
Verzorging in grijs
het tweede
leven blijkt
in de praktijk
geen sine cure
te zijn maar
meer een reprise
van het eerste
dat zijn
continuering in
genoegzaamheid
te vaak onderbroken
ziet worden
door allerhande
irritante toestanden
die de uiterste
houdbaarheid
en garanties al lang
voorbij blijken te zijn
en ook na dure
reparaties niet meer
in deze tijd passen
dan de renovatie
keuzes maken
zonder contrasten
meegaan in het
nieuwe gewaagde
vorm en kleuren
patroon zonder vloek
allemaal gedoe dat
nieuwe inzichten
vraagt de bestaande
orde overhoop haalt
en chaos die alleen door
verhuizing naar verzorging
in grijs op te lossen is
Op deze wereld
jij was
als baby
kind al heel
geïnteresseerd
in bewegende
kleuren
wist al snel
aandacht
van ogen
te trekken
om daarmee
zichzelf kleurig
op de wereld
te zetten in kijken
naar elkaar tot
op het eerste gebaar
een antwoord
was gekomen
in het spel
van ontwikkeling
waarbij geluid
zijn entree maakt
in het begeleiden
van gebaar en ogen
is de belangrijkste
stap het ontdekken
van zichzelf via deel
zijn van het geheel
als basis voor leven
op deze wereld
Zwart goud
in de lage zon
klotste het zwarte
water zijn gouden
kuiven uitbundig in
blinkend bewegen
de donkere
afgronden zonder
taal of enig teken
van inhoudelijke
communicatie
het zwarte goud
gaf ruimte maar
vrat energie in de
niet aflatende
emotiespeelbal
slurpte aandacht
in afleiding van
macabere suïcidale
actievlagen om te
pogen rust te vinden
om eigen chaos te
exporteren uit
samenspannende
momenten die aanleiding
gaven tot defragmentatie
van een werkelijkheid
naar nul maar drempel
en daad culmineerden
in het besef zwart goud
is echt flauwe kul
Menselijkheid
altijd
als ik met
jou verkeer
voel ik iets
van de mystieke
sfeer van hemel
waarin goed
beter en best
geboren lijken
te zijn en helaas
ontsnapten uit
de schepping
om een eigen
rol te spelen
jij bent een
edelsteen met
vele kwalificaties
in het topsegment
zoals volmaakte
schoonheid in getal
zeldzaamheid en
schaarste in
bestaan op deze
wereld en het heelal
om van te genieten
de hemel heeft nooit
een competitieve
bedoeling gehad naast
winnaars zijn er dan
ook trieste verliezers
in jou is de hemelse
magie voelbaar en
zichtbaar in een
totale liefhebbende
en eindeloos hartelijke
medemenselijkheid
Tintjes rood
nog licht
de zon op
in de laatste
vlok sneeuw
waar kristallen
als druppels
gaan stromen
en in weerkaatsing
hun licht in water
laten dromen
de eerste warmte
raakt onze huid
die zoveel licht
opneemt dat het
vergeten wordt
waar lente alles
laat ontkiemen
worden mensen
opnieuw geboren
uit het winters wit
dat mee kleurt
met de seizoenen
naar het donker
herfstachtig rijp en
bruin van het vele tuin
het eerst verbranden is
ophanden in tintjes rood
die op het bloot hun
zonnevlekjes etaleren
toegedekt met stevig smeren
Eerste lentebloeiers
ik zag
hoe jij al
voorzichtig
je passen nam
keek waar jij
je voeten zette
op een vrije
plaats tussen
de takjes van
herfststruiken
want onder
het droge blad
waren de eerste
krokussen in alle
rust aan het ontluiken
je hand
stuurde mij in
samen ontwijken
omdat wij zo lang
mogelijk naar
deze nu nog
bijna verborgen
eerste lentebloeiers
in alle rust
konden kijken
Opwindend ritme
ik waaide
met wat woorden
hing er een
wimpel bij
we zwaaiden of
het zo hoorde
zomaar een
gedicht van mij
met een fris
applaus dat
voorzichtig
doorzichtig werd
verwaterde tot
handgeklap dat
nauwelijks warmte
gaf in een toch
opwindend ritme
ontdekkend dat is het
De pijn dieper steekt
nog altijd
brandt van
binnen de
intense strijd
tussen zekerheid
en het dansen
op het scherp
van de sneden
die liefde uiterst
pijnlijk laat splijten
meteen het vers
rode bloed doet
vloeien in plaats
van de gevoelige
warmte van kus
knuffel en je
sterke hand die
voelen als geluk
waar ik oh zo
voorzichtig mee ben
omdat de pijn
dieper steekt
als het geluk even
niet meegeeft
nog liggen wanhoop
en eenzaamheid
op de loer als de
schaduw van de
glans van liefde
maar even mindert