Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Schoonheid zonder leven
mijn schreeuw
deed het glas breken
duizenden scherven
konden hun vorm vergeten
waaierden rond
vielen als druppels regen
kleuren verspattend
op de marmeren grond
ik zag je ontwaken
bevallig het kristal loslaten
waarmee ik jou had omgeven
in schoonheid zonder leven
heb angst onderdrukt
de virtuele bloemen geplukt
zonder ontmoeten
eindelijk durf ik jou te groeten
Jouw lemmet schittert
jij bent vlijmscherp
op de snede toch
dartel je in de karteltjes
van het uiteinde
fileert flinterdun
langs ongeschreven lijnen
waar pijnen
intens voelbaar zijn
jouw lemmet schittert
in het speels hanteren
een stuk trancheren
gaat je gemakkelijk af
jij ligt als gegoten
in mijn warme hand
opent pas in snijden
als lijden uitgesloten is
Liefde
Het gevoel in mijn buik is niet te stoppen
Daardoor blijft mijn hart maar kloppen
De vlinders hou je niet tegen
Maar het gevoel houdt me verlegen
Mijn hart is veilig bij jou
Dus je weet dat ik van je hou
Eindelijk
Ik voel me vlinderachtig licht en klein
Laat me altijd jouw zomer zijn
Onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren
Bedwelmend, zoals bloemengeuren
Ik dans, lach, bemin, voel me vrij
Het zingt in me, je houdt van mij!
Intimiteit voor beiden
ja ik was van glas
zo doorzichtig
dat transparantie
niets wist van
mijn leven en gezicht
ik ben gaan slijpen
kleine stukjes
stralen weer kleur
kaatsen terug
wie ik wil zijn
de hoekige lijn
is gepolijst
scherpe kanten
zijn weg met
compromis en overleg
jij kunt mij strelen
zonder de pijn
van het snijden
eindelijk intimiteit
voor beiden
De zuivere koers
ik heb alles uitgeplozen
weg gedaan in dozen
wat niet van waarde was
zaken waar ik
ooit om heb gegeven die
deel uit maakten van mijn leven
zij bleken enkel franje
versierselen van een andere tijd
gekocht uit onbenulligheid
ik kijk nu om me heen
en nee ben niet alleen
jij bent bij mij gebleven
storm en rotsen getrotseerd
de zuivere koers gehouden
liefde waar ik op kan bouwen
Zag je ogen gloeien
mijn woorden
hadden deze keer
precies dat pigmentje meer
ik zag je ogen gloeien
wist dat de aparte kleur
jou mateloos zou boeien
voelde je aandacht komen
uit lethargie en lome dromen
in het schilderen van ons verhaal
je neuriede de melodie
terwijl ik bezig was met
componeren van het lied
over de kunst van samenzijn
door het penselen van akkoorden
in kleurrijke woorden op ons schilderij
Je bent mijn parel
je bent mijn parel
gekust door mijn lippen
ik kus je zachtjes
ik wil je volgen
waar je ook gaat.
niemand kan je evenaren
je bent alle sterren in de hemel
je schijnt sterk in mijn hart.
nooit vergeet ik je
lieveling ........
De zevende hemel
jouw buitensporigheden
doen mij paden betreden
uit een mystiek verleden
tot aan het goddelijk raken
jij kunt de hemel open maken
met een lach en stralende ogen
mij wenken jou te volgen
als ik mijn lichaam heb verlaten
samen aan het rode koord
van hartstochtelijke passie
onszelf verliezen in het gaan
en komen in elkaar verstaan
ik heb je hand gepakt
warm van het gloeien
nagenietend rusten wij
de zevende hemel is nog vrij
Hun stukjes schepping
ik heb alle groen verzameld
naast het blauw van luchten
ook al wilde het vluchten
achter wit van de wolken
maar het prille groen
dat ik in jou ontmoette
heb ik na jarenlang zoeken
nergens kunnen ontdekken
evenals het breekbare blauw
dat straalt uit je ogen
die warmte tintelen door kou
uit een kier van de hemel
ik heb je kleuren lief
omdat zij sprankelend leven
en ieder moment hun stukjes
schepping aan mij willen geven
De coupe soleil
ik hoefde je sculptuur
niet te beitelen
uit het harde zand
zacht en met liefde
beeldhouwde mijn hand
jouw ronde vormen
bekleedde met schelpen
jouw bloemen die zo
nooit zullen verwelken
waste met schuim
van de golven je haar
de coupe soleil was zo klaar
samen hebben we
de komende vloed lang doorstaan
stromend ben je naar zee teruggegaan
In passie gevangen
waar vlammen spelen
hun warmte delen
rakel jij het vuur
onverwacht op
je blik jaagt
hartstocht aan
de lach daagt uit
door het lint te gaan
handen gloeien
schroeien mijn huid
in passie gevangen
schreeuw ik het uit
traag dansen kleuren
hun eindeloos spel
maar in samen rusten
vervagen ze snel
De sierlijke vormen
ik schoon woorden
polijst de zinnen
maar poëzie puur
zit van binnen
heb glas geblazen
fonkelend en transparant
de sierlijke vormen
verscherfden in mijn hand
wilde schilderen
als magisch realist
met perspectief en sfeer
sloeg ik de plank helemaal mis
ben het wad ingelopen
dook in het water vol leven
kwam als herboren weer boven
om liefde en schoonheid te loven
Liefde...
Liefde zoals dit,
Liefde die ik niet had verwacht.
Liefde en geluk,
Liefde vol met power en kracht.
Liefde zoals jij,
Liefde die ik met jou kan delen.
Liefde is mijn trots,
Liefde zo spontaan en zo plots.
Verandering in mijn leven
Er is iets veranderd in mijn leven.
Iets waarvan ik dacht dat het nooit zou komen.
Waar ik altijd over droomde.
Dat ben jij.
Jij maakt mijn leventje nog net wat fleuriger dan dat het was.
Jij maakt mij gewoon zo ontzettend blij.
Ik zie een toekomst in ons tweeën, dat heb ik nog bij geen ander gedacht.
Ik hoop dat mijn toekomst nog wat mooier wordt dan dat ik eerst had verwacht.
Bij jou voel ik me veilig, op mijn gemak.
Als jij me een knuffel geeft, voel ik de warmte.
Als je me een kus geeft, voel ik de liefde.
Als je me een zoen geeft, wil ik dat zoveel mogelijk overdoen.
maar vooral hoe liefdevol je me aankijkt, weet ik dat ik bij je hoor.
Samen met jou wil ik de rest van mijn leven door!
Ik en jij, dat zijn samen wij.
I love you.
Vingers vol lente
zij streelde het blad
kleurde de knop
bad om zon
voor een mooie bloei
deelde het groen
met vingers vol lente
maakte haar rondgang
langs iedere bloem
hing kwistig de dauw
aan het eerste licht
terwijl mist haar kleedde
als onzichtbare vrouw
heb haar ontmoet
toen ik me boog
boven de beek en in
haar spiegelende ogen keek
Ik denk aan je
ik denk aan je
lieveling
je bent prachtig
en echt iemand
om van te houden
onze gedachten raken
elkaar
wij zijn samen een
nooit kunnen we meer
buiten elkaar
je houdt ook veel van me
ik wil altijd bij je zijn
we zullen gelukkig zijn.
Klassiek of wip
ik heb gezichten gelezen
ogen die liefhebben en vrezen
wimpers die krullen
en openheid onthullen
in lijnen de tekening
van leven gezien
het rechte en ronde
van lippen en monden
klassiek of wip
het neusje vaak
overbelicht door
een guitige plaatsing
in het schaduwspel
met haren zullen
oren verdwijnen of
zichzelf ruiterlijk klaren
ook jij hebt een plaats
in mijn boek vol gezichten
jij bent de proloog
blauwdruk voor al mijn gedichten
Toen stilte sprak
fonkelend
trippelden ballerina's
uit het voetlicht naar voren
zij twinkelden
met kristallen tonen
hun kleuren melodie
hoog werden benen geheven
armen gespreid in de
subtiele schoonheid van glas
rood vonkte het laatste licht
toen stilte sprak omdat
de muziek in scherven lag
Domein van dromen
blauw is de lucht
geen zuchtje wind
in de zomer van herinnering
een kind speelt
zorgeloos met water
wat schelpen en veel zand
zacht ruist de zee
zijn zonnemelodie uit
het eeuwige getijdenlied
pas later wordt
het strand domein van dromen
liggen wij uren hand in hand
natuurlijk licht verbrand
want wie van liefde weet
vergeet waarvoor we zijn gekomen
vlinders fladderen voor ons uit
als wij het duin passeren
de laatste kussen om het af te leren