Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De bonus van live
het leven
is te klein om
alle grootsheid
van liefde en
vriendschap
te kunnen
omvatten
alleen op
speciale dagen
is er door
samen delen
een intenser en
steeds warmer
genieten
als ieder met
hart en ziel
zijn wensen
schrijft en
daarbij vaak de
bonus van even
live nog meekrijgt
bedankt lieve
vrienden en
zielsgenoten in
woord beeld en
gedachten op een
volgende gelegenheid
is het nog even wachten
Schimmen
ik zag
ze gaan
schimmen in
strakke
oplichtende
kleuren
voor
ontmoeten
geen plaats
alleen de
pluizen met
wollige gebaren
klampten aan
dan stlde
de beweging
kleuren
werden
minder fel
in een zacht
maar warm
verleden
herkende je
nog namen van
schermgrootheden
de meesten
zijn vergeten zij
konden niet alleen
van applaus en
gebakken
lucht leven
kwamen in het
kermiscircuit
met snelle coaches
voor een grijpstuiver
werken bij een
vroegere scharensliep
ook daar taande
populariteit dat inkomen
en verzorging
genereerde
tot ook dat kleine
beetje is gesleten
Afrodisciacum
we keken
elkaar aan
wisten dat het
was gedaan
een besmetting
met afrodisiacum
onder ideale
toestanden
opgelopen
contacten met
zacht en rood
weefsel in een
warmvochtige
omgeving met
een directe haard
van besmetting
en natuurlijk
zonder masker
met de geijkte
bijverschijnselen
verhoging van
temperatuur
bloeddruk
stuwing en
een nerveus
optreden in
hakkelende taal
we steunden
elkaar waar
mogelijk was
warmden waar
kou de overhand
had en zij heeft ons
afzondering gegund
daar scoorde een
baby zijn eerste punt
Het hele repertoire
ik heb de
raad van
het orkest
totaal in de
wind geslagen
ging als een
tornado door
de gelederen
waarbij menig
valse toon klonk
er is niets aan
de strijkstokken
blijven hangen
muziek komt
van binnen uit
geld is een
open doekje
de aalmoes
en toegift
van de armen
maar waarom
is het hele orkest
in rep en roer
zij kennen het
hele repertoire al
vele jaren
spelen blind de
moeilijkste
en snelste
passages maar
vandaag nam ik
eens echt de leiding
joeg ze op
pijn in de borst
tot buiten adem
en toch heeft het
orkest nog nooit zo
bezield gespeeld
met partituren en
gevoel uit de hemel
De leefsfeer
heel voorzichtig
hebben wij onze
kinderen naar
een volwassenheid
geleid die zij en wij
voor ogen hadden
en dat met gevoel en
handen laten zien
en ook in daarmee
samen leren omgaan
wij delen de lach
als universeel in
een open uitnodiging
tot nader contakt
en ontdekking
spreken is construeren
en streven naar de
volmaaktheid in
optimalisering van
emoties in blij zijn
strelend wijzen
vingers en handen
de weg die ogen
leiden naar verbanden
met mensen
in herkenning ligt
het kostbaarste
instrument van de
kinderlijke tast
gehoor reuk en smaak
waarbij details de
verfijning met ieder
samenzijn dieper
hecht en tijd echt deel
wordt van de dag
waarbji warmte en
kou in het verbonden
zijn met familie gezin
en thuis de leefsfeer
grotendeels bepalen
Haar scherven
uit hetzelfde glas is
ooit jouw spiegelbeeld
geboren dat na veel
oefenen en bewegen
ondanks kleine haperingen
in de motoriek bij
een onregelmatige
groei en incidentele
a- sychronie toch een
bewewgingspatroon
heeft ontwikkeld
in een dansant gaan
bijna los van de vloer
waar ooit haar
scherven vielen
juist met ogen
die als ramen
van de ziel
alle mogelijke
intermenselijke
verbindingen heeft
aangegrepen en
bekeken om ook
haar verschijnen tot
een met vederlicht en
en mystiek optreden
dat op iedere aanwezige
een diepe indruk
maakte met zoveel
magie in uitstraling
Aardse energie
de steen op
het centrale plein
oogde donker door
het patina van vele
handen die hem in
de loop der jaren
geraakt hadden
sommige beweerden
dat de steen energie
bevatte en die doorgaf
in een herinnering
aan de volgende keer
in weten en de steen
nooit vergeten
na het raken traden
de mensen terug in
conclaaf met vrienden
en familie en deelden
dan uitgebreid
ervaringen en emoties
die heftig waren
zij wisten van de
krachtlijnen die zich
concentreerden
onder het plein
zonder zich in
wonderen en
verering los te laten
wel wilden zij deel
gaan uitmaken van
het spanningsveld
zo energie opdoen voor
een mogelijk langer
en gezonder ziektevrij
leven en geluk
een kleine groep zocht
het avontuur in een
handmatige gelukssturing
met de vtijkomende
spanningsverschillen
maar de natuur gokt niet
en nooit met aardse energie
Zij helaas fini
blinkende ogen
oren gespannen
in een kamer
vol jeugdige
lading op moment
van ontploffen
eindelijk weer
een nieuwe trap
in aparte kleur
andere muziek
en verfrissend
jonge mensen
van hetzelfde
niveau wij
zo heten zij
voortaan want
wij heeft zijn
eigen toegangen
zij kennen en
waarderen elkaar
geven nieuwtjes
door alleen van wij
want daarmee
selecteren wij zij
die toch nog
even niet
zover zijn
het is zalig
om bij wij
te mogen zijn
niet meer
bij de zij kleuren
kleding en vormen
zij zijn oud
wij de jeugd
en zij helaas fini
Dromend
ik heb
dromen
zien komen
en gaan
gedragen door
wolken en
uitwaaiend
tot er niets
meer bewoog
zelfs de wind
zocht de luwte
om te bekomen
van zijn nog
vrijblijvend
bestaan
bedekte
het zicht met
blad dat zijn
leven en al
een seizoen
heeft gehad
nu in stilte
bouwt aan
een huis waarin
ook de dood
zich geborgen
en thuis zal
gaan voelen
met als
drempel
het nieuwe
koesterend
tot de volgende
dromen weer
gaan komen
Gewoon als engel
jij hebt
nooit een
masker opgehad
je gezicht
straalde altijd
door je warm hart
dat in blijde
blinkende ogen
genegenheid toont
de bron
laat zien van een
liefdevolle waterval
die woorden
laat glinsteren in
een regenboogzon
gekleurd met
de allerliefste
betekenissen
ja jouw lading
en aura als
mens zijn intens
zij trekken aan
waar anderen vol
verbazing blijven staan
in stille adoratie
en pure verwondering
dat er zo iemand bestaat
en gewoon als engel
zomaar even uit de
hemel kan gaan
Duurzame bloeiers
tussen
het groen
van kleurende
bloemen zag ik
ook de door -
zichtigen staan
naast de
roodroestend
ijzeren en op een
wat mindere plaats
de plastic gevallen
een klein perceeltje
voor een select
gezelschap
metalen bloeiers
die al van ver
het zonlicht
weerkaatsend en zo
alle aandacht vragend
overbodig blijkt
het bordje
verboden
toegang omdat
hun wortels in
beton gegoten waren
Zonder leven (2)
in de veelheid
van leven en
bewegen
ben jij bewogen
met eigen ogen
door de natuur
het schitterend
passend systeem
kapot zien gaan
omdat de
synchronie door
mensenhanden
is gaan stokken
de natuur en wij
zitten met
onherstelbare
brokken nu ook de
schepper is vertrokken
Zonder oogst (1)
nog proberen wij
in te grijpen maar
het is al te laat
natuurlijk blijft
de aarde groen
maar zonder oogst
van vrucht en bloem
wel hitte wateroverlast
stormen en tornado's
heftige valwinden onweer
gigantische blikseminslagen
in luchten die in tal van
variaties hun slechte kanten
laten zien en voelen
wat er nog leeft
wordt snel omgebracht
zowel plant als dier en
mens door het snel
toegenomen onderling
geweld met de modus
overleven tot de dood
de eenling grijpt de
macht die overblijft
in de diep zwart
donkere nacht die
heerst op de stortplaats
van werelden waarvan
de namen al verdwenen zijn
nog beschrijft stof uit
de apocalyps overgebleven
de laatste stuipen van het
leven dat de mensheid niet
kon delen met de zielen
die de schepping in alle
liefde waren toevertrouwd
Een eigen invulling
wij waren
niet van
de grote
gebaren
eerder van
de kleine
geheimen
die wij vaak
samen deelden
een verholen
gniffel of het
begin van een
samen wetende
genietende lach
de bijna stiekeme
strijkjes in het
voorbijgaan met
woord of hand
die net uit het
verband kwamen
van de werkelijkheid
onze wereld
heeft zich nooit
afgezet tegen wat
gangbaar was buiten
waar ieder gelukkig
een eigen invulling
voorhanden had
Herfst
het ritselt
tussen rotte
bladeren
takjes knappen
op het pad
nog nemen
bomen
hun zonnebad
in de schuin-
staande zon
waar de
eerste nevel
zijn laatste
reis van dit
seizoen begon
om morgens
weer te landen
tussen de
koeien op het
wit bevroren gras
Psychose sfeer
het is geen
dag vandaag
hooguit de dag
waarop alles
gek beslagen zal
zijn vol zwarte
angst en vragen
dat alles lijkt
op een gebed
dat bi polair
klotst en hopt
in opkomen van de
angst die boven
dwars door komt
de verse geur
van warme
schizoprut is
weer ruiken want
dan ga ik aan de
struikelloop over
mijn eigen benen
vloekend in
eigen woorden die
gelukkig niemand
hoorde of zag
ze moeten nog
geboren worden
en zonder logica
als de borderline
knapt heb ik iets
te eten en die wat van
structuren wil weten
de stemmen hebben
mij gedwongen te
oordelen over mijn lijk
Toonhoogtegevoelig
In kleine flitsjes
weerkaatste
de kristallen zon
sprongen hoge
tonen er bovenuit
waar gevoelig
slanke vingers
de ornamenten
voorzichtig
schoonmaakten
het ordenen
was onderhevig
aan een streng
ritueel dat de kans
op breuk nivelleerde
want juist de
gaafheid van
het glaswerk maakte
een belangrijk deel van
de geschatte waarde uit
bij een vorige
controle was
gebleken dat er
delen van de collectie
toonhoogtegevoelig waren
Een eindelozde zoen
ik heb
je stem
weer gehoord
met de spannende
vibraties die
bij praten horen
met dat
tikje meer
dat van spanning
trilt in het
articuleren
van je stem
zacht smaken
je lippen
rood en
warm nat
in hun
bewegen
als lieve
woordjes
naar buiten
komen uit het
jarenlang
samen dromen
met als resultaat
van wat wij
zouden willen
en doen
na die eerste
eindeloze zoen
Als spiegel der ziel
wij kenden
de droomschrift
beelden die zich
op papier in kleine
veranderingen
van het normale
voor deden
de afwijkingen
werden gelezen
door een scanner
en in selecte
woordkeuze
aan het proza
toegevoegd
zo zou je dus een
positieve wind
kunnen laten waaien
over een negatieve
mening en de
lading van de
inhoud verminderen
zodat van directe
emotionele
beïnvloeding geen
sprake kan zijn
woorden
als spiegel
der ziel
schrijven
hun eigen
ongelogen
waarheid
Onze liefdestaal
wij hebben ons
de woordenschat
van geliefden eigen
gemaakt met
sprekende blikken
ook de syntaxis
van onze liefdestaal
was er een vol
zachte tederheid in
klank en kleur
waarbij niet de
kennis van belang
was maar wel
de manier van
overdracht
vaak maakt een
begrijpende lach
het hoofdstuk af
waarbij gelezen en
begrepen inclusief is
zoals vandaag
ook de lach die
tegelijkertijd een
is van kwaliteit en
sociale duurzaamheid