Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Kleine angsten
een heerlijk
open gezicht
toch sluimeren in
het zwart van
je ogen de kleine
angsten van de
donkere nacht
het onbekende
geluid dat de
wind rammelt aan
een losse plank
het grintpad dat
zijn stenen in
de nacht herschikt
toch ben je
fier genoeg om
de angst niet
te laten zien
wel de blijdschap
las je weer in de
kamer terug bent
met het hoogste
woord dat je het
ondefinieerbare zwart
naar de prullenmand
hebt verwezen en deze
snel hebt geleegd
voor de zekerheid
Herboren als genie
ik heb
vannacht voor
het eerst je ogen
op zien lichten
uit de onrust
waar jij in slaapt
ook hoorde ik
het lage zoemen
van de frequentie
waarmee jij
soms met
anderen praat
die dislocatie
neemt je
krachten weg
en laadt niet zo
vaak maar wel
heel snel ook op
dan lijkt het
of je weer
herboren bent
ontdaan van
remmingen en stof
in hemels naturel
ook schittert
alles weer en
glanst als jij
het aanraakt en
nieuwe energie
lijkt in te stralen
alsof ze een
tweede leven
beginnen
weer herboren
maar nu
als genie
Vergrendeld
weg met dat
geklepper
als de sloten
niet sluiten
en rammelen
in het slot want
dat houdt
ons buiten
wij willen
een warm
verlichte entree
met open
zwaaiende
deuren en een
lieflijke gastvrouw in
een geurend onthaal
wij willen je
openen vrij hangend
in je hengsels
geen getrap meer
tegen de dorpel
een ruitje met
zicht en licht
zonder matglas
geen gepiep en
gekreun uit
lang niet geoliede
scharnieren
van de brievenbus
het koper weer
glimmend gepoetst
ook van de trekbel
Vrijwilligers
ze keek
hem aan
maar hij
herkende
haar niet
zag enkel
de weke glans
in haar matte
deemoedig neer
geslagen ogen
magere vingers
strekten zich
dor naar hem uit
onderstreepten haar
woorden aanwijzend
nog klonk het
moeten hem
tegemoet in het
knarsen van haar
snerpende stem
het volume was
in de loop der jaren
gedaald tot beschaafd
heen en weer begeleiden
van het kermis touwtrekken
nauwelijks enige
vernieuwing in het
vaste team van
sprankelende ooit
jeugdige vrijwilligers
de date was zeker
padvinderlanggeleden
van hopman en akela was
er nog geen sprake wij konden
wel uitstekend knopen maken
Iets uitheems
we liepen
opgewekt
voor de wind
een zonnetje
recht vooruit
blij met onszelf
en de gang die
wij erin hadden
ik hoorde jou
zelfs neurien
een voor mij
onbekende melodie
in een taal die
ik niet verstond
iets uitheems
we stopten
en ik vroeg je
iets te zingen dat
dichtbij bij mijn
emoties kwam
ookal omdat ik
jou kende je
lichaamstaal
was mij bekend
je ogen spraken
ik heb je handen
gepakt de energie
stromen kunnen
voelen en hoe zij
elkaar versterkten
jij hebt mij
binnengelaten in
de rijkdom van jouw
muziek de tijd klank en
pijn van herinneringen
dat jouw volk
heeft moeten doorstaan
om de vrijheid door te
geven aan de kinderen
in gedeelde geschiedenis
Ectoplasma
we wisten dat
het water zou
komen maar niet
met deze extreme
snelheid en zo
gigantisch massaal
dat wij ons
zouden verbinden
in gedachten woord
en beeld met alle leven
dat verstaan meteen
begrijpen zou worden
met inzicht in de
samenhang en wij die
uiteindelijk zouden delen
in het partner zijn van
het ectoplasma met
onze menselijke talenten
bij een interstellair
groeiend geheel
wij zwermden boven
de restanten aarde
zijn oceanen gevolgd
in hun laatste water
verrijkt met nieuwe
inzichten hebben
wij ons aangesloten
bij de wereldorde
als gelijkwaardig
deel van het geheel
Vol stralende liefde
jij had een blik
waarin de wereld
schik had
een lach die altijd
aan ging bij
je eerste woord
die de kuiltjes
in je wangen
dieper maakten
dan de gespreide
bedjes voor de
vele kwinkslagen
die aan je hingen
want daar waar jij
was vibreerde plezier
groeide creatief
in woord en beeld
met een niet voor-
gestructureerde
performance waarin
jij onbewust een
spoor van warm
leven feesten na liet
op kwaliteitsniveau
zonder drank en pillen
wel met pure elan vitale
en een surplus aan
jeugdige energie
wijd open blik vol
stralende liefde
Namaak gezicht
nog is
het gezicht
niet volmaakt
er komen steeds
meer maskers
naarmate de
transformatie
verder gaat
het volmaakte
gelaat met
fillers botox en
make up
godzijdank
gooit haloween
dat ideaal
volledig stuk
uitvergroot
komen eindelijk
de karakteristieken
uit het naturel
waarbij emoties
kleuren schreeuwen
in kleding uit
vroegere eeuwen
pas na het feest
als de afschmink
is geweest
genieten we weer
van onze licht
blozende huid
kilo's namaak
gewicht eruit
Licht zoemend
ik hoefde
geen letters
te vangen
zij bleven als
vlinders aan
de mooiste
bloemen hangen
vormden
kleurrijke
woorden die
jou altijd
liefkozend
zullen
bekoren
ook in de
wisselend
zacht vlagende
wind waar
ik licht zoemend
jouw heerlijke
honing vind
Aarde
zelfs in de
micro en
macro kosmos
heeft zijn hand
de schepping
toegedekt
met aarde
waar de zomer
gaat tot in de
superlatieven
van geur en
kleur dekt aarde
in de winter
zijn schatten toe
beschermt ze
tegen kou en
snijdende wind
in de lange
donkere nacht
waar soms een
sneeuwdek wacht
dat oplichtend
mens en dier
isoleert waar
hout knetterend
zijn verhalen
vertelt aan wellustig
dansende vlammen
Stapeltjes herinneringen
de kleine
lieve zachte
dekentjes
in donskleur
al warmend
zij hebben onze
coronadagen met
hun intiemheid
gekoesterd
juist daar
waar tocht
het heeft
gewonnen van
isolatiedwang
waait kou
de bloemen
al vriezend
van het behang
het wit van
winters
helderheid
met franjes
dagelijks
leven siert het
landschap met
zijn gekleurde
aanwezigheid
stapeltjes
herinneringen
aan gezamenlijk
doorgebrachte
avonden liggen
te wachten op
een hernieuwde
kennismaking als de
winter komt tenminste
De stukjes nacht
de stukjes
nacht die de
dag ons gaf
in verkorten
hadden net
een andere sfeer
dan de avond die
gewoonte gewijs
begon met
een verrassing
zo had de
afsluiting altijd
iets in petto
dat anderen
niet wisten
waar zij met
een lach
naar gisten
nonchalant maar
ozo nieuwsgierig
het donker
worden buiten
en de verlichting
binnen gaven een
tweeslachtige
interferentie van
de werkelijkheid met
realiteit als steeds
wisselend moment
Een pittig rap ritme
er werden
kleurige noten
gekraakt op een
pittig rap ritme
waarbij handen
het vuur dat van
binnen loeide
ruimte gaf aan
een verschroeiend
dwaze fan gekte
uit de tijd dat
deze alles opving
van de peuter en
kleuter affiniteit
tot de opkomende
generatie zichzelf
en hun schaduwen
in de spiegel konden
feliciteren met wat
er zoal was bereikt
De ster verschoot
daar waar
de ster verschoot
de hemel even
open flitste
was de ziel op weg
naar een mensenkind
in geboortenood
de bezieling
van het babylijf
uit de wereld
van prematuren
zal altijd even duren
waarbij het leven
op weg gaat
uit mystieke
verbintenissen
naar het delen
van wereld en
maatschappij
ieder op eigen
magische wijze
Dans en kleur
de jeugd
grijpt met
speelse
kleurrijke
vingers
de macht
enige selectie
is hen door
geweten nooit
bijgebracht
waar vroeger
normen en
waarden hun
lessen gaven
worden zij nu
gemanipuleerd
door drijfveren
van uiterst
fanatieke en
tirannieke volgers
losgelaten en
later losgeslagen
omdat er geen
remmingen meer
zijn alles kan
en mag met snelle
rap in een dwingend
en opzwepend
ritme zonder
introspectie
Brandende jeugdverhalen
het was
een bedeesd
klein mensje
met een grote
rugzak in de vorm
van een strakke
vlakke vulkaan
witte rook uit
zwarte as
geblust
door duizend
vergote tranen
uit haar brandende
jeugdverhalen
vroeger rookten
en smeulden zij
omdat ze niet de
woorden had om
een verhaal te maken
het schermpje
vroeg en antwoordde
zonder haar mening
te vragen zij volgde
blindelings en woordloos
zonder contacten
met anderen en alle
emoties kropten op
tot het scherm weg was
toen kwamen langzaam
de woorden, de zinnen
emoties eninzicht
in het leven met de
spijt dat zij niet is begeleid
haar vulkaan braakte
alle ellende uit in
vrúchtbare grond
met bloeiende verhalen
de mooiste bloemen
leverden witte rook
in vriendelijke vormen
die met haar dansden en
zij geluk uit de rugzak kreeg
Olijven
we hebben
de bomen
geschud
geslagen
en geaaid
de olijven
gebeden om
te vallen op
de zeilen
beneden
in dit
omgekeerde
land waar zon
de mensen
brandt
zijn woestijnen
verdronken
in een zee van
zeldzaam
hemels water
nooit zullen
de olijven het
beloofde land
verlaten want
ook zij gaan praten
hun doelen
kleuren de gaten
in de aarde
rood vol dood en
onbruikbaar blik
Bestaan in kleurrijk gaan
de dagen
worden zachter
maar lijken in
hun kleuren
feller te spreken
om een eigen
persoonlijkheid op
toon te brengen
na millennia de zon
te doen opgaan
zonder gezicht
en herkenning en
alleen in licht en
warmte de
communicatie
te verzorgen
ook de maanden
veranderen hun
profiel om in een
geëngageerde baan
met de aarde te
komen als mediair
tussen universum en
elementaire realiteit
in een directe
aansprakelijkheid
dwars door alle
echelons in de
vaak noodzakelijke
verbindingsstructuren
die af en toe even
kuren helaas
Ook jij licht op
nog drempel ik
hoewel de vrees in
al die jaren lijkt
te verdwijnen in
wat ik achterlaat
handen en vingers
tasten zonder enige
grip op het nieuwe
en nog ongeeigende
in vorm en kleur
nog misplaatst
maar in bezieling
wint harmonie en
komen schoonheid
en talent naar voren
met snelle upgrades
in de hun toegemeten
dimensies worden info en
markante ontwikkelingen
overweldigend gebracht
manuele patronen
stellen nog helaas in
oude patronen hun eisen
met bijkomende fouten
en stukjes onvoorzien
ik ben blij want ook
jij licht op in tal van
ongekende mogelijkheden
met nieuwe perspectieven in
een overweldigende horizon
De bonus van live
het leven
is te klein om
alle grootsheid
van liefde en
vriendschap
te kunnen
omvatten
alleen op
speciale dagen
is er door
samen delen
een intenser en
steeds warmer
genieten
als ieder met
hart en ziel
zijn wensen
schrijft en
daarbij vaak de
bonus van even
live nog meekrijgt
bedankt lieve
vrienden en
zielsgenoten in
woord beeld en
gedachten op een
volgende gelegenheid
is het nog even wachten