Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Midzomers orgie
ik zag je vingers
komen tussen
geurende bloemen
in de volkleuren wei
wij waren toen
nog groener dan
onze dromen
toch zomerden wij
wij triode met
zon als koesterend
speelkameraad
zij scheen zo heerlijk
en hij straalde maar
daar waar wij ons
samen overgaven aan
midzomers orgie
getint terugkijkend
gloeiden wij nog na
hadden elkaar
de meest intieme
gedachten in blikken
gegeven die ons tot
heden zijn bijgebleven
Dit fluwelig samenspel
je lachte
ik zag de diepte
van je hart
in de rode kleur
van warme liefde
je was apart
onvergelijkbaar
met een ander
ook in de talen
die jij sprak
zij hebben al
levenslang een
andere verpakking
gehad in het samen
genieten van de inhoud
jouw syntaxis
was universeel
woorden zongen
melodieus hun
betekenis van ver
waar ogen en
handen dit fluwelig
samenspel regisseerden
schitterden de klanken
in jouw setting juwelig
Jouw liefdesvlag
de handen zijn
gestrekt vingers
lang en soepel
het directieve
heel select vrijwel
niet te missen
maar overreding
heeft empathie nodig
om te groeien
tegenspraak blijft
door agressieve
elementen niet boeien
eenheid wordt
gesmeed door
harde woorden
van de menigte
die zich verenigde
onder jouw liefdesvlag
meegaandheid
is elkaar verstaan
in lichaamstaal waar
smeulend vuur ons zal
warmen na de kou waar
wij in hebben gestaan
Drempelloos verbinden
zacht klonk
in je open gezicht
je lieve lach
uit een gelaat dat
bij iedereen al een
heerlijk welkom had
jouw lichaam
vertaalde meteen
een warme acceptatie
straalde begrip in
gedegen kennis van
moeilijke situaties
jij bent al nooit
een vreemde geweest
hebt altijd de taal van
huis uit gesproken
ondanks de vaak andere
stijl en gewoontes
jij haalde met
hand en gebaar
de mensen erbij
raakte hen in
een drempelloos
respectvol verbinden
zij voelden
voor het eerst de
kracht van een groep
in eerlijk samen zijn
die ervaring maakte
hen gelukkig en blij
Goochelaarshanden
je lacht mij
een heerlijke mond
met tanden toe
in jouw winkeltje
pontificaal
sta jij te shinen
achter een totaal
lege toonbank
ook reclames en
verpakkingsmateriaal
zijn niet te vinden
in jouw rusteloze handen
op professionele
toon vertel jij
dat in de winkel
alles te koop is
juist het ongewone
dat smaakt naar
zoete tonen en emoties
om van te rillen
ik wilde een
snuifje geluk
nee geen drugs maar
liefs een roze gebaar
drukke magie van
goochelaarshanden
het geluk schittert
al op mijn tanden
Laveren op stilte
ik zag je gehuld
in eigen muziek
laveren op stilte
pure schoonheid
in sprankelend
speels samengaan
nog zong
de wind zijn
stervende tonen
leidde geluid weg
van gelezen boeken
en begraven dromen
waar woordloos
klanken hun vele
stemmingen etaleerden
sferen kleurden
met pigmenten
uit lichaamstaal
in jouw verschijnen
paarden lijnen
van hemel en aard
Alleen jij
je keek me aan
voor mij bleef
alleen jij als
schepping staan
de rest is gegaan
geboren uit
het spel der genen
waar dominant en
recessief beiden
naast elkaar bestaan
alleen in essentie
zal een van de twee
de optimalisering kans
krijgen en op eigen
gelegenheid verder gaan
ik heb je zien staan
in een vervlakkende
wereld de andere
stukjes aarde konden
jouw grootsheid niet aan
wat bleef was jouw
universele setting
waar in volmaakte
schoonheid jouw
diamanten straalden
liefde die de cirkel
van oneindigheid
rondt waardoor
iedereen de ander
warm binnen sluit
jij was en zal
altijd alles zijn
in een tijd die geen
begint kent en nooit
een einde krijgt
Het mystieke woud
ik zag
je armen de
hymnes orkestreren
hoorde het zachte
zuchten van de
takken in het
mystieke woud
in donker
spiegelende vennen
scheen de maan
zijn gele verzen
tegen het magisch
onrustige water
als gods prater
toch voelde ik mij
met jou erbij me
wonderwel thuis
tussen de oplichtende
melodieën van
onbekende ballads
in aarde 's achtertuin
De jonge goden
nog steeds
knaagt de tand
des tijd aan
botten spieren en
gerafelde pezen
die had ik
vroeger ook al
zij zijn gewoon
zichzelf gebleven
nu wat meer in de
actualiteit ach ik was
toen mijn tijd vooruit
ook ben ik weer
op sport gegaan
met korting voor
de leeftijd de
zware ijzers raak ik
nog maar amper aan
wij gaan meer
voor het evenwicht
oefenen de balans
om niet te vallen
boksen tegen een
meegaande dummy
spelen een soort
jeu de boules met
loodzware ballen
toch takelen
wij niet af
zijn nog altijd
de jonge goden
die alles doen wat
god verboden heeft
alleen oren en ogen
hebben ons al
jaren bedrogen
Zoveel plezier
het was
anders om
ons heen
er was geen
zomer meer
warmte en lui
uitgestrekt
genieten was voorbij
in koude ondertoon
voelde je de herfsttij
er danste
onrust in de ogen
we haalden de
zolder helemaal
ondersteboven
ontdekten zo
de doos met
kinderspelen
onder het stof
van jaren geleden
het springkoord
en de hoelahoep
we tolden als
vanouds met zweep
op weg en stoep
knikkerden in
de hoek waar de pot
steeds voller raakte
tot de beste hem met
een gave worp uitmaakte
blossen op de wangen
gedachten nog gevangen
door herinneringen aan
het spel waarvan zoveel
plezier is blijven hangen
Reddende vesten
je wees
ik keek langs
je blik over zee
zag en profile
in je gefocuste
blik de schrik
van het moment
voelde spanning
in je hand zag
voeten bewegen
in hun diepe indruk
op het strand bij
de afzet van leven
in rood
keerde het tij
de noodhulp
was al dichtbij
flarden van stemmen
in zwaaien uit
reddende vesten
nog bleven
woorden stil
in onrustige ogen
weer lieten wij
los wat net
bijna voorgoed
was gebroken
Staalkaart wit
ieder heeft
een gouden greep
gedaan uit de nog
steeds universele
staalkaart wit
is daarna aan
het splitsen gegaan
welke kleuren het
beste passen bij
zijn dagelijks bestaan
sfeer humor en
emoties verklaren
zich al aardig in de tijd
zo dat er sprankeling
voldoende overblijft
juist die
eigenheid gaat het
subtiele onderscheid
tussen mensen
in hun keuzes tunen
waarbij jij
het hoogste scoort
in de combinatieshift
jij hebt precies dat stukje
hemel dat de ander mist
Wolken witter riep
jij hebt
de wind gewist
die in de
ochtendglinsters
zonnekleuren
los zou laten
zij twinkelden
gevangen stralen
in de schemering
tot jij de deuren
opende en wolken
witter riep
nevels
los maakte
van de koude grond
die neersloegen op
gras en bloemen om
te stoeien met licht
in dat kort
moment ontsloot
de hemel voor even
om het leven van de
nieuwe dag geboren
te laten worden
Trigger tot conflict
zacht vulde
achtergrond
de ruimte in
rond je gezicht
accentueerde zo
de vriendelijk
huiselijke stemming
van jouw leven
aan je gebaren
hing initiatief
ogen hadden de
uiteindelijke regie
toch was er geen
enkele sprake van
een overheersend
aanwezig zijn
juist de combinatie
van contrasten
zorgden voor een
harmonieuze lijn
toch speelde ook op
jouw gezicht de glimp
van een lach of was het
een trigger tot conflict
In pasteltint
ik heb je
geschilderd met
vele pigmenten
kleine nuances
heb ik kansen
gegeven om met
jou eeuwig te leven
olie en pastel
krijt en het grijs
van houtskool
ook op diverse
ondergronden
hebben wij alles gehad
alleen de ziel ontbrak
jij voelde leeg
koud was de glans
in je ogen er was
geen vermogen
tot contact ook in
je bewegen bleef het
`elan vitale ontbreken
ik heb geprobeerd
met jou in pasteltint
het licht van de zon
te bereiken tot ik brak
en mijn tranen jou op
wonderbaarlijke wijze
uit de dood deden verijzen
Hun melodie
wij wisten
het niet
maar de talen
die we spraken
verstonden
elkaar soms niet
gebruikten
dezelfde woorden
maar de betekenis
zong in
hun melodie
andere akkoorden
omdat wij
uit andere ouders
waren geboren de
omgeving contextueel
een heel andere
response liet horen
zijn wij te lang
geïsoleerd gebleven
hadden een hele aarde om
op te leven met een info net
dat goed was opgezet
zonder echt samen te spreken
Onmetelijk blauw
ik zag je
spreken met
de regen op een
uitgesproken
miezer dag
zij spetterden
totaal onverwacht
hun letters in een
blanco plas die licht
naar buiten krulde
las met de
glinsters in de
druppels op je
huid alle teksten
weer voluit
in kleine stromen
begonnen dromen
te vloeien uit de
ervaringen van
de plenzende bui
je proefde zee
in het vervliegend
water voelde kou in
onmetelijk blauw waar
regens worden geboren
straks keert
vocht weer terug
door opstijgende
lucht op zoek naar
steeds nieuwe verhalen
Zoveel heden
zacht reflecteerde
je lach verleden tijd
waarvan de jaren
nog niet kleurden
door nostalgie omdat
er zoveel heden was
blikken die
herinneringen
intenser lieten spelen
door het ontbreken
van beperkingen die
vroeger voorgingen
we lieten alles passeren
maar haalden wel
de liefste dingen terug
afgestoft en de glans
gegeven die het in
doorleven heeft gehad
waar ze elkaar
raakten kwamen bijna
vergeten zaken
bovendrijven om in
emoties hedendaags
plezier te laten beklijven
wij hebben weer
fantastische puzzels
gelegd met de stukjes
leven die op zichzelf ons
toen nooit zoveel
hebben gezegd als nu
Als tweede huid
jij hebt nooit
kleding gedragen
alles paste jou
als tweede huid
waar alleen het
verschil in kleur
de verassing was
van het huis
zo makkelijk
gleed jij ook als
laatste puzzelstuk
een divers gezelschap in
ieder opgetuigd naar
laatste snit en hype
de omgangcode werd
met een lach aangeboden
ondanks het kleurrijke
van een kameleon
heb jij altijd dat
specifieke eigen in
onderscheid waardoor
jouw herkenbaarheid
als eyecatcher
ongeëvenaard was
Uit veilig geborgen
je lacht en
je stem fluistert
zachte tonen
terwijl woorden
zich op liefdevolle
wijze schikken
in de melodie
van de muziek
die je uitstraalt
in je lach
wordt het refrein
geboren dat steeds
weet te bekoren
door de subtiele
wisseling van
akkoorden die
de nieuwe conceptie
verrassend ontsluiten
nog magistreren
je ogen de kleuren
van dit gebeuren
dat open en toch
intiem spontane
emoties laat zien die
uit veilig geborgen
zich nu vertonen
zonder zorgen