Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Heden zonder verleden
laten wij het
toch eens
weer doen
een takje groen
wat rode bessen
planten in mosgroen
wij hebben ergens
nog zilveren slingers
die vaak langs onze
vingers zijn gegaan
en die we daarna
hebben vergeten
geen aandacht en
plaats voor vrede
op aard wel chaos
en opgroeiende jeugd
met andere ideeën
en vooral wensen
maar het kan niet
langer zo alles wegdoen
en vergeten zonder dat
het dementie mag heten
of desinteresse in het
heden zonder verleden
het lijkt veronachtzaming
van alles wat de mens
heeft aan goedheid en
medemenselijkheid en
het wordt nooit getoond
of naar buiten gebracht
laat maar zien dat wij en
zij ook die empathie hebben
naar anderen en samen
de goede bindingen hebben
liefde en warmte kunnen
geven in samen beleven
alles wegdoen en vergeten
ja zoiets mag dementie heten
in het besef waar je dan
eigenlijk aan bezig bent
je medemens levend
verbannen naar het graf
door negeren en liefdeloos
behandelen nog zijn wij
op tijd in de kruistocht met
klein beginnen alert en attent
zijn op onze medemens
die ook herinneringen kent
In een nireuw begin
zo af en toe
zet ik de
wereld totaal
op zijn kop
wil ik iets
anders of
iets nieuws
het een ziel
geven zo
dat het ook
echt kan
leven in een
dimensie
van hiernaast
waarvan de
deuren op
twee kamers
uitkomen met
een andere
sfeer inhoud
en levensvisie
en dan zou ik
meteen ook
jou willen zien
en ontmoeten
om dingen die
fout of minder
goed zijn gegaan
samen en
in overleg
tot hun ware
proporties terug
te brengen
en de wonden
te laten helen
om zo een
nieuwe start te
kunnen maken
zonder de ballast
uit omgeving
en opvoeding in
een nieuw begin
Hun spetterend bestaan
nog zijn de
glazen halfvol
en geheven
glinsteren ze
kleine bijna
tranende ogen
dit is pas leven
spatten bubbels
hun spetterend
bestaan na
vele malen
in prosit omhoog
en snel omlaag
te zijn gegaan
de voornemens
zijn weer goed en
met een wankele
toch wat onvaste
voet tussen de deur
neemt wind hun
dank en laatste groet
licht zwalkend
en ingehaakt om
overeind te blijven
spreekt een dubbele
tong om terug te gaan
hij wordt snel gesust
met een dronken kus
Facetten gebroken licht
ik heb jouw
naam gelegd in
eindeloze
schoonheid nu
rust jij op mijn
warme hand
schittert jouw
naam uit facetten
gebroken licht
die de hemel
aanroepen om
ook te mogen
delen in de
diamante
en briljante
geschiedenis
van alle
edelstenen
ik had de
letters op mijn
hand wist hun
waarde in
woord verband
beoordeelde
ze in glinster
glans en
geslepenheid
de waarde
haalden zij uit hun
setting vindplaats
en aarde daarna
werden zij de
pronkstukken in
het collier van
mijn eindeloze
liefde voor jou
Intimiteit
ik voelde dat de al
zacht warme zon
je wang schampte
die licht kleurde
daar waar jij
gisteren de ijzig
harde hagelstenen
pal tegen kreeg
we lachten om
de actiefoto's
die we maakten
een hollandse meid
en tegenwoordig
op bijna alles en
nog wat uitstekend
en alert voorbereid
foto's nemen
werd een echt
probleem zeker
met twee op een
om dan nog iets
daarmee te willen
zeggen was echt
een brug te ver
de fones hebben
we uitgedaan om
dichter bij elkaar
te kunnen dromen
en toen hadden
we pas door dat
kleding de laatste
belemmering was
dat intimiteit
iets is waar je heel
heel voorzichtig
mee moet zijn
dat fragiel en
breekbaar is als
verliefd en liefde
in dromen komen
Helaas
de kindersterretjes
zijn snel vlotte meiden
geworden die precies
weten hoe zij zich
in de maatschappij
waarin zij bekend
zijn geworden
moeten handhaven
alleen is er helaas
nog een ander model
dat inzicht en aanpassing
vereist van normen
en waarden die zij niet
in de opvoeding
hebben meegekregen
net als stijlvol leven
een veelvoud van
oorzaken zoals
schermverdwazing
chronisch tekort aan
ouderlijke aandacht
en begeleiding die zichzelf
belangrijker vindt
sterretje brandt kort en hevig
komt dan in een wereld
zonder empathie en
mededogen met een
persoonlijkheid structuur
die de maatschappij
niet wenst en zeker
niet aankan en wil
de basisschool erkent
en herkent de grote
aanpassingsmoeilijkheden
achterstanden in geestelijk
en fysiek vermogen
tekort aan sociale en
creatief communicatieve
vaardigheden helaas
Een verfijnd spel
we reisden veel
vlogen naar verre
bestemmingen en
ervaarden dat de
warme leefomgeving
zachter werd
als de zon vaak
zijn licht liet zien
haar energie
haalden de
scherpe kantjes
uit het bestaan
zelfs bij de mens
was deze metamorfose
zichtbaar in het
omgaan met elkaar
de openlijke flirt
zoals gangbaar
in het westen werd
daar een verfijnd spel
dat zich afspeelde
tussen twee artiesten
waarbij tijd stilstond
zonder toeschouwers
het voor en naspel
verwaaide in de zacht
zwoele wind die later
verkoeling bracht
waarbij het op drift
raken tijdens het
samenzijn langzaam
in rust werd afgevlakt
met een rijzende maan
en duizenden sterren
die in diverse kleuren
hun medegevoel twinkelen
Krullig schrift
ik zag haar gezicht
en profiel in de
spiegelruit dacht
dat zij a-live
naar binnen
zou stappen
waar ik van
de wereld in
de ban van haar
heftig geëmotioneerde
blik de ogentaal aan
het ontcijferen was
die was gemarkeerd
met een buitengewone
hoeveelheid expressie
in kleur en haar gezicht
etste een bizarre
schoonheid ter plaatse
in ruil voor een
vreemde hand die
de deur snel sloot
ze lachte verleidelijk
toen haar jas ons
afscheid nog adem gaf
later zag ik haar iets
schrijven in het meest
krullige schrift ooit
in een handschrift van
een vrouw met
een circulair hart
wulpse draaien om de
overmaat aan warme
emotie te compenseren
met het vloeiend ronde
dat naadloos uit
lange vingers
met schitterende
sterren nagels
lijkt te komen en
dromen schrijft die
mogelijk ooit uit
zullen komen
Het einde der cirkel?
mag ik U
een oneindige
wandeling aanbieden
langs de ontelbare
kleuren waarmee wit
licht is samengesteld
op een pad waarvoor
wij alle tijd van de
wereld nemen om
ons doel het begin en
einde van de cirkel van
dood en leven te bereiken
gelukkig kunnen wij
nooit verdwalen
want wij zijn deel van
deze wereld en willen
onze verbinding met deze
wereld met jou delen
wel zullen wij onze
begrippenmatrix
naarstig bij moeten
stellen in vele
verhoudingen groot
en klein licht en donker
waarin al ontelbare
nuances hun eigen
bestaansrecht iedere
seconde bewijzen omdat
zij eenvoudig in elkaars
bestaan en verlengde liggen
De remise
als altijd
vingen wij
elkaar op
aan de kleine
kootjes hakend
met licht
verheven stem
gaan praten
en de stappen
te nadrukkelijk
ferm neergezet
aan de gevaarlijke
kant van de weg
jij had de
accenten
van mijn
woorden
net even
anders
gelegd in
herhaling
dan komt er
een kei op de
weg die ons
zeker de kop
gaat kosten
nog vaker
gestopt en
afgekoppeld
vast gezeten
in eigen val gelokt
blokkeren stootblok
en verstrengeling
van sporen
zijn het einde
van dit rangeer-
terrein een grote
beurt in de remise
zou aangenaam zijn
De killer
zacht rolde
de bal zijn
richting uit
inlopen of
gewoon blijven
staan en met een
schijnbeweging
in de aandacht
van de toeschouwer
blijven en hen de
kans en tijd geven
om iets te doen
dat redelijke
gevolgen heeft
voor het verdere
spel hij zag hoe
het publiek al ging
verzitten toen hij
in beweging kwam
een aanloop nam
en de bal met een
boogje over
de keeper heen
in het doel
terecht kwam en
zo de match
gewonnen werd
weergaloos
duizenden keren heeft
hij het filmpje bekeken
dat zijn leven totaal
heeft veranderd en
ieder moment de
spanning van de
beslissing gevoeld
het was of de bal
hem uitdaagde
te schieten zonder
vragen en zo de killer
ontdekte die hij diep
in zijn hart eigenlijk
altijd al geweest was
Stralen nog geboortelicht
nog zijn zij
bescheiden
hangen niet
vooraan maar
waar de grote
verdwijnen is er
voor de kleine
weer een
nieuwe plaats
ook het groen
is duurzaam
geworden
de naalden
blijven langer
leven zo stekkert
hij twee weken
langer in de jong
groen aanstand
wel rinkelen
de klokjes
glinsteren
ballen
en slingers
tussen
vrij dansend
engelenhaar
in alle tinten
toch is de boom
minder vol
wel bol gesierd
in familie kleuren
van herinnering nog
lichtjes vlammend
en de nieuwste
ballen stralen
nog geboortelicht
Jij bloeide stilte
je vriendinnen
zaten met
stralende ogen
geanimeerd te
babbelen over
liefdesdingen
wachtend op de
vonkjes die maar niet
wilden overspringen
jij bloeide stilte
met warme uitstraling
in dit joyeuze gezelschap
waarvan de groene
bloei van de jeugd
al even voorbij was
en nu in volkleurige
nabloei was van
rijkere exemplaren
voor jou was het
een feest van
vrij bewegen
op muziek ieder met
eigen inbreng en
bijbehorend fysiek
soms een ideale
combinatie of pas
beginnend talentvol
tot andere zaken
die ook te maken
hadden met dansen
tijd en plaats kwamen
opeisen en het rijke
verwachtingsvolle
uitliep op de makkelijke
helaas gewone routine
passend bij die leeftijd
De echte vooruitgang
de seconden
gaan weer tikken
rondom spijtige en
blijde blikken
introversie vlaagt
en klaagt in prikkels
over het afgelopen jaar
toch glanzen er
ook ogen die het
afgelopen jaar goed
hebben gewogen in
belangrijke beslissingen
en daar nu de rijpe
vruchten van plukken
nog zijn de mouwen
opgestroopt is de
wilskracht niet geknapt
door tegenvallers want
het nieuwe genereert
vooruitgang op nog
onbekend terrein
waar werken nog met
hoofdletters geschreven
wordt en afwezig zijn
voelt als pijn juist die wil
om de schouders eronder
te zetten zal hopelijk de
echte vooruitgang zijn
Koosnaampjes
nog steeds
springt de blonde
lok voor je ogen
als je gezicht naar
mij gebogen is
dan twinkelen
donkere ogen
het spannend licht
dat zich in vingers
en handen bevindt
zacht fluisteren
we de woorden
die horen bij
onze pas geleerde
liefdestaal in gebaar
alleen het oefenen
heeft ons te vaak
beentje gelicht
want wij dachten
nog veel te weinig
in lichaamstaal terwijl
de practijk van het
leven een andere
woordenschat vereist
dan koosnaampjes
Immense stilte
geruisloos
daalde de
immense stilte op
de wereld neer
decibel voor
decibel verdween
en nam de
laatste echo mee
naar het
waarheen
liet zich raden
in eeuwig dalen
ver weg van het
wanhopig gegil
en geschreeuw
om communicatie
armen klagen
de hemel aan met
beschuldigende vingers
roepen zijn naam
maar de atmosfeer
palmt de geluiden in
verspreidt de
vrijgekomen energie
geeft de mens
zijn dromen terug die
in de eindeloze herrie
zijn omgekomen
nog probeert hij
met extravagantie te
domineren maar moet
elk antwoord ontberen
zijn medemenselijke
spiegel kaatst het heden
het laatste woord is
stilte uit het verleden
De illusie volmaakt
het zonlicht
schuurde ongenadig
langs een optisch
bijna volmaakte huid
zelfs het kleinste
kratertje wierp zijn
slagschaduw ver vooruit
het was alsof
de maan onder de
diepploeg was gegaan
en het oppervlak
alleen uit kaarsrechte
lijnen en scherpe
kruisingen bestond
daar waar erosie
de kleuren licht had
gehouden kon men
het beste zijn structuur
aanschouwen
geen gesloten geheel
wel een plaveisel schotsen
die gehavend door
teveel botsen een
mooie afsluiting vormden
geen batterij schijnwerpers
voor mij ik was al blij
dat ik eindelijk van de
illusie volmaakt was bevrijd
Die schatkamerden
ondanks je
standvastigheid
was er in je
houding iets
breekbaars
gekomen
je lach
was zachter
geworden net als de
vroeger voor zich zelf
sprekende uitdrukking
op je gezicht
die maakte in contact
een warme verbinding
dat een surplus aan
innemendheid gaf in
een direct toegang tot
je diepste geheimen
die schatkamerden
in je grote hart
dat zacht kloppend
deelt en geeft aan
hen die deze warmte
net even nodig hebben
In beeld gehouwen
ik heb de
beschavingen
in beeld gehouwen
gevoeld en gezien
griekse romeinse en
etruskische lijnen
neuzen ogen en
monden die in
schoonheid hun
hemel vonden en
lichaamsdelen die
het oog deden strelen
zij waren trots op
hun fysiek verschijnen
maar wel in balans niet
in de huidige te veel
geproportioneerde
uitdagende curves
naast het lichamelijke
te portioneren hadden
zij ook oog voor de
emotionele en
duidelijk mentale impact
en uitstraling van het geheel
zo werden karakter
in herkenbaarheid zonder
enige terughoudendheid
en scene gezet op een
platform speciaal
voor de begunstigden
Het donkerde
het donkerde meer
dan me lief was
in de klamme kou
met flarden mist
tussen de bomen
ze raakten mij
met lange vingers
van de grond kroop
het vocht lanzaam op
en vergezelde mij
zo ook de anderen
die mij al eerder
hadden verlaten maar
die altijd rond deze
dagen hier waren
om even aandacht
te vragen ookal waren
zij ons al jaren voorgegaan
toch bleef de herinnering
aan samen bestaan
lopend langs de beek
gaf ieder even acte de
presence en nog was
het niet druk we hadden
nog een stukje wal te gaan
voordat we met de voeten
het water konden begroeten
dat die nat werden
zal ook echt niemand deren
op water lopen is te leren