Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het spijt me!
We waren zulke beste vrienden.
Van kleins af aan.
Onze vriendschap werd sterker.
Tot je ziek werd. Je werd zwakker.
Ik verloor je.
Tranen overspoelden alles.
Mijn liefde voor jou
was groter dan voor anderen.
En nog steeds is 't zo.
Je bent uit 't oog, maar niet uit het hart.
Ik had je willen laten zien
dat ik er voor je kon zijn,
In goede en slechte tijden.
Helaas heb ik 't niet aan zien komen.
En ben ik je kwijtgeraakt
zonder dat ik 't wist.
Je werd ingeslapen.
Had ik eindelijk eens beste vriend,
die ik alles kon vertellen wat me dwars zat,
was je op een dag ineens weg.
Ik had geen afscheid kunnen nemen.
Daar heb ik nog 't meeste spijt van.
Dat ik niets had gezegd.
Het spijt me!
x ik hou van je.
Als er geen morgen meer is
Als er geen morgen meer is
Als de wereld stopt met draaien
Als ik helemaal alleen ben
Als niemand mij ziet staan
Als mensen mij voorbij lopen
Dan weet ik zeker
Ik ben te ver gegaan
Ik weet dat ik fout zat
Dat ik het niet had moeten doen
Ik weet dat het mis ging
Maar dat was toen
We kunnen het toch vergeten?
We kunnen het toch verdringen?
Ik doe alles om het goed te maken
Ik zal door elke hoepel springen
Toch weet ik dat het geen zin heeft
Wat ik ook doe de wond blijft
Altijd bloeden
Altijd branden
En dat bloed zit aan mijn handen
Geen sorry helpt dit te genezen
Geen sorry helpt dit te verdwijnen
Maar wat jullie ook van me denken
Ik weet zelf, ook ik ben niet heilig
Wordt het ooit serieus?
Vind je me leuk, of vind je me meer dan leuk.
Ben ik maar een spel, en zeg je straks vaarwel?
Vind je me geweldig, en denk je, dit is echt iets voor mij.
Of denk je bij jezelf, een beetje in bed en daarna ben ik weer vrij.
Toch andere gevoelens, en toch wel heel erg speciaal.
Dan hoop ik dat het de positieve dingen zijn hier in het verhaal.
Nu aan jou de keus, wordt het ooit serieus?
Het einde
Dat was het dan.
Het einde.
Je moet nu gaan.
Op naar het volgende meisje.
Ik hoop dat ze je net zo gelukkig maakt als ik probeerde.
Blijkbaar was het niet genoeg..
Want je gaat.
Zonder mij..
Zoveel dingen die we fantaseerden.
Waar nu niets van komt.
Zoveel mooie momenten.
Die nooit meer terug komen.
Je hebt me namelijk niet meer nodig
voor nog meer mooie momenten.
Die beleef je wel met iemand anders.
Weer zonder mij.
Ik kan me geen leven zonder jou voorstellen..
dus alsjeblieft nog één ding..
Vertel me hoe ik dan moet leven?
Het is allemaal zo kil..
Ik voel me klein.
Samen waren we sterk en konden we de wereld aan.
Onze liefde samen..
Al zou de wereld vergaan.
Wij hielden ons hoofd boven...
Vol met liefde voor elkaar.
Jammer dat het nu over is..
Dat je nu gaat.
Ik wil met je mee..
maar ik ben te laat..
Ik gun je het beste,
wil dat je een gelukkig leven leidt.
Met een brok in mijn keel zeg ik:
Ookal is het zonder mij.
Erge ziekte
ik voel me niet lekker.
ik heb buikpijn.
1 jaar lang loop ik eral mee
en steeds is het opstipatie.
tot 13-3-9 ik viel flauw op school.
het ging niet meer in ziekenhuis gelegen
bleek het die vervelende rot ziekte te zijn
waar iedereen maar aan dood gaat.
geen jaar meer hoogstes 2 maanden
hier mijn gedicht/verhaal :
Waarom krijg ik het?
waneer ga ik dood?
wanneer moet ik julie verlaten?
vragen spoken door me hoofd!
maar geen antwoord zit er in me hoofd
herriner me zoals ik was
zoals het vrolijke meisje
de bitch van de klas.
altijd haar woordje klaar
herriner me zoals ik was
toen ik alles nog kon
die ziekte maakt me leven kapot
nog 2 maanden te gaan
voordat ik hier ver van heen ga
een rustig plekje een eigen huis
waar ik niet hoef te vechten voor me lichaam
mijn dierbare zal op me wachten
mijn mijn dierbare hier zal ik nooit vergeten
alle goeie en slechte dingen wat ik heb gedaan
zullen me altijd bij blijven
ik blijf bij julie dag en nacht ik zal julie nooit vergeten
als julie dat maar weten.
denken julie ook in goede tijden aan me ?
maar ook in slechte tijden !
11-07-94 ben ik geboren
en in juli 09 zal ik mijn rust plek op zoeken
dit is mijn verhaal dat ik kk heb
het is niet goed ofzo iets
maar wil toch even iets op internet zetten
nu het nog kan!
[19-07-2001, Administrator]
Uit respect voor de mogelijk inmiddels overleden schrijfster en haar haar familie is dit gedicht niet aangepast en zal nooit verwijderd worden.
Nooit meer alleen
Ik zit in een leven,
eenzaam en alleen,
ik weet niet waar ik me moet begeven,
waar heen,
Ik weet maar één ding,
maar dat weet niemand,
Het is dat ik toch terug naar huis ging,
toch wil ik het vertellen aan iemand,
Ik zit vol verdriet,
voel me verlaten,
niemand die het ziet,
de tranen die ik wil laten,
maar ik huil alleen,
diep vanbinnen,
waar moet ik heen?
waar kan ik op nieuw beginnen,
ik wil hier weg en het liefste vandaag,
maar vordering maak ik maar traag,
nooit meer alleen,
bestaat er zo iets?
wijs mij dan nu de weg erheen,
voor dat ik verdwijn in het niets!
Alleen
Het is een berg van obstakels
geen lichtpunt te zien
en zo zet ik een gezicht op
niemand ziet het verdriet.
Ik zit vaak in mijn eigen wereld
en daar zit het probleem echt,
veel mensen om me heen toch lijkt 't
als ik alleen ben..
Laat haar nu gaan
Weetje,
Je doet mij pijn,
en niet zo'n klein beetje,
door iemand te kwetsen,
die zich zelf probeert te zijn,
Ze is niet verliefd,
Dat moet je aanvaarden,
dus hou nu op alsjeblieft!
en laat dit nou varen,
stop nu met kletsen,
en haar nog meer kwetsen,
stop nu met roddelen,
laat ieder zichzelf zijn,
En doe haar niet langer pijn,
door haar te kwetsen,
en haar leven uit te schetsen,
Soms doet iets wat je zegt meer pijn,
Dan iemand slaan,
Alleen omdat jullie iets denken,
wat die gene niet wil zijn,
Dus laat haar nu gaan!
Slechte vader
Met al mijn gevoelens en heel mijn hart..
Wil ik je nu zeggen, val in de goot van mijn part..
Jaren, nachtenlang gehuild, tranen van verdriet.
Niemand die het zag, niemand die het nu ziet..
Ik wil niets meer over je horen of je nog eens zien.
Nee, van mij krijg jij als vader zeker geen 10...
Je was mijn vader, slecht of goed.
Maar de afgelopen 10 jaar was je zeker kwijt hoe het moest?
Ik wil je niet meer zien of horen,
Zoals ik het zie is dit hoofdstuk gesloten,
en ben ik mijn vader verloren..
Moeilijk afscheid
Met pijn in mijn hart,
moet ik jou verlaten..
Lief en leed hebben we gedeeld,
maar nu is het tijd jou achter te laten..
Mijn ogen branden van pijn,
maar het is beter dat je niet langer bij me kan zijn..
Ik heb zoveel aan jou gehad,
jij was echt de beste die ik ooit bezat..
Ik hoop je ooit nog eens te vinden,
maar de vraag is of ik dat zoek..
Vaarwel mijn Allerliefste...
...Spijkerbroek...
Nog maar net op de aarde
Ik sta te huilen bij je graf
Terwijl je broertje of zusje schopt
Dan denk ik weer aan de dag
Dat jij je leven gaf
Nog maar net op de aarde
Toen ging je dood
Overleed je ter plekke
In moeders (mijn) schoot
Het lijkt of ik moet kiezen
Tussen jou en het komend kind
Ik heb jou moeten verliezen
En luister naar het huilen van de wind
Elke dag naar jouw grafje
Met een mooie bloem voor jou
Zodat je altijd zal weten
Dat ik je nooit vergeten zou
Lieve Rachel,
Ik weet nog de pijn
Toen jij werd geboren
En die pijn werd nog erger
Toen ik jou ben verloren
Ik hou heel veel van jou
Maar ook van het aankomend kind
Ik hoop dat ik m'n liefde kan delen
En dat je dat niet erg vindt
Ik zal jou nooit vergeten
Want jij blijft mijn prachtige prinses
Mijn mooie kleine meisje
Dat is wat ze allemaal weten
Dag meisje, mijn engel!
Mama mist jou!
Mijn prinsesje*!
Sterke band
Jij bent iemand die zo maar in m'n leven kwam
en meteen een deel van m'n hart mee nam.
Je weet dat je m'n alles bent
en dat je mij als de beste kent.
Die sterke band die wij in zo'n korte tijd hebben opgebouwd
is niet van zilver, maar van goud.
Jij bent er echt altijd voor mij
van veraf maar ook van dichtbij.
Ann, je moet weten,
dat ik je never nooit zou vergeten.
De beste vriendschap
In bijna één jaar
hebben we de beste vriendschap opgebouwd,
ik heb jou helemaal vertrouwd.
En ik wil je bedanken
voor alles wat je voor me hebt gedaan,
keer op keer weer voor me hebt klaar gestaan.
Bij jou kan ik altijd terecht,
jij luistert naar me
en begrijpt me echt.
En schatje,
waar we ook heen gaan,
ik zal altijd naast je staan.
Ik weet dat ik je altijd zal kunnen vertrouwen,
en als het even niet gaat,
dat je me zal helpen me leven op te bouwen.
En ik zal dat ook bij jou doen.
met alle woorden die ik hier voor jou schreef,
je moet weten dat ik voor je leef.
Samen
Ik wil winnen
En niet verliezen
Niet voor de haat
Maar voor liefde kiezen
Niet hoeven denken
Aan alleen
Maar samen gaan
Door 't leven heen
Met een lach
Ja hand in hand
Samen lopen
Op het strand
Een pizza eten
Met z’n twee
Nog net niet samen
Naar de wc
Opeens bekruipt
Mij het gevoel
Misschien dat je weet
wat ik bedoel
de angst te groot
om te verliezen
toch zal ik altijd
voor jou kiezen
Een kus op mijn mond
Een kus van jou
Laat mij zeggen
liefste, ik hou van jou
Geheimen
Alleen met de wind
open ik mijn hart
Laat ik het lezen aan de zee
de golven nemen het mee
De zon warmt mij op
het geeft mij hoop
Ik ben er niet alleen
Met de duinen om mij heen
Mijn geheimen zijn hier veilig
geborgen in de zee
Terug naar de werkelijkheid
Jongens
Jongens die denken; ik doe eens even stoer!
'k Scheld haar uit voor trut, 'k scheld haar uit voor hoer.
Maar diep van binnen voelen ze de pijn
Omdat ze iemand nadoen die ze helemaal niet zijn.
Je bent pas stoer als je jezelf durft te zijn
Met verdriet, met liefde, met woede en met pijn
Dus doe niet zo stoer, en scheld niet naar meiden
Je weet hoe het voelt, je weet hoe ze lijden
Jongens die denken; we kunnen dat wel flikken
Dan ken je ons nog niet, denk maar niet dat we dat pikken!
Het is hard tegen hard, geen gezeik, geen gezeur
Denk maar niet dat ik huil, en denk maar niet dat ik treur
Dit had je niet verwacht, nu heb je spijt achteraf
Je sorry ben ik zat, je bent zielig, Je bent laf.
In de verte
Onbereikbaar in de verte, kijk ik naar jou.
Heel stiekem omdat ik van je hou.
Niemand mag het weten, en niemand mag het zien.
Onbereikbaar in de verte, denk ik aan jou.
Als ik bij jouw grafje sta
Lieve Rachel,
Als ik bij jouw grafje sta
En moet huilen om jou
Voel ik 't andere kindje bewegen
En dan voel ik de kou
Dan voel ik het steken in mijn hart
Het lijkt net of ik kies
Grote tranen van diepe smart
Jij blijft mijn eerste kind, mijn verlies
Ik ben blij met het aankomend kind
Maar ik heb het gevoel dat het niet mag
Omdat jij niet meer hier bent
En ik me voortsleep iedere dag
Ik kijk uit naar de geboorte van je broer of zus
En toch ook weer niet
Het gaat me absoluut niet om de pijn
Maar om jou, om het verdriet
Ik weet dat ik pijn zal hebben
Net als bij de geboorte van jou
Maar dat houdt niet tegen
Dat ik evenveel van jullie beiden hou
Ik weet dat ik nog jong ben
Met mijn zestien lentes oud
Ik ben blij met m'n tweede kindje
Maar zonder jou is 't zo koud
Jij werd geboren
En we waren echt zo blij
Toen ben ik je gelijk verloren
Je was niet bestemd voor mij
Ik mis je meisje!
xxx mama
* Je bent mijn prinses!
Wat we elkaar aan doen
Een leven zonder te bevatten
hoe we herhalen en herhalen
Zonder te beseffen
wat we elkaar aandoen
De pijn in gebogen lijven
vertwijfeld over de oorzaak
Zonder te bevatten
wat we elkaar aandoen
De strakgetrokken gezichten
machteloos over het schoonheidsideaal
Zonder te erkennen
wat we elkaar aandoen
Maar wanneer worden we wakker
om de herhaling te doorbreken
Door te herkennen
wat we elkaar aandoen!
Ik geloof niet meer
kon ik maar even zweven
lekker niet meer beven
van alles wat er gebeurt
rondom mij
dan was ik even blij
lekker in mijn eigen
droomwereld
van alles ver weg
zonder pijn zonder stress
wat moet een mens nog meer doen
om echt gelukkig te zijn
hoe kan ik ooit de ware vinden
als ik zelfs mijn eigen ik
en geluk niet vindt
zo vertel mij
zijn dromen dan toch echt bedrog
want ik, ik geloof niet meer