Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Schitterende blauwdruk
je lacht nog
steeds goudblond
de hele zomer ben
jij de schitterende
blauwdruk geweest
van mijn zon
in de eerste
stralen legde jij
iedere morgen
de matrix neer
voor haar schijnen
maar ook verdwijnen
in het subtiele
samenspel van
wolken wind en regen
kwam ik jou altijd
tegen aan het
weids firmament
de uren die wij
samen waren
schreven liefde
alleen aan de wolkeloze
hemel hebben wij onze
intieme momenten bekend
Fluwelen vocaal
de lach
in je stem is als
een fluwelen vocaal
zacht doseert
haar muziek de
ritmiek in je woorden
waar zinnen
dansen in het
spel van begrijpen
neemt zij
jouw hand om even
accenten te knijpen
in een pas de deux
volgen wij de dansante
lijn van het verhaal
tot in een
naderend einde
de lach verstomt
het van
elkaar scheiden
voelt als een domp
maar ook wij weten
dat dit samenzijn nooit
meer wordt vergeten
Frivool gerokt
de wind
waait herfst
door je haren
lichte
zomerlokken
spelen met elkaar
op het donkere
bed waar schaduw
zich heeft neergelegd
gebruinde benen
stappen frivool gerokt
terrasjes voorbij
ogen kijken blij
op deze dag
vol zomerlach
toch draalt zon
niet meer zoals in
lange dagen van weleer
waar donker pas
de nacht erkent als
ook de ogen zijn gewend
Een uniek setje
als ik aan
je denk
voel ik
hoeveel
liefde jij
mij schenkt
toch ben ik
nog geen
hormoonfabriek
waar jij
stilaan op de
knopjes drukt
in het besturen
van mijn
emotionele balans
er is liefde
in het spel met
de factor sjans
waardoor
wij beiden stevig
zijn geraakt
die van ons
een uniek setje
heeft gemaakt
De grote trom
jij wuifde
met kleuren
activeerde gedachten
ik zocht in
het spectrum wat
daar zat te wachten
jouw lach zong de
mooiste woorden die ik
kuste tot hemelse akkoorden
jij gaf mij de kans
om op jou te reageren
in een positieve balans
wij hoopten de uitersten
te middelen en in elkaar
raken vorderingen te maken
weer gaan wij een
blokje om dit gevrij hangen wij
niet meteen aan de grote trom
Het flamboyante
soms zag ik
je hand wat vaags
wegwuiven in een
bijna achteloos gebaar
waar je ook ging
nooit hing er
iets van schaduw
rond je verschijnen
ogen en lach
waren alles in contact
dat hart en ziel
volledig presenteerden
de donkere kant
van de balans was
nauwelijks zichtbaar
in transparante openheid
pas de stilte van
ontspanning verkleurde het
flamboyante van je geest
alles was even teveel geweest
Het klein touche
ik heb
lippen gekust
in alle kleuren
emoties gevoed
ook weer gesust
in dagelijks gebeuren
het klein touche
proefde in delen
leven en dood
in de abrupte
wisseling van
veilige schoot
waar hergeboorte
geen familie kent is
toekomst onbekend
toch smaken
kussen altijd
weer naar meer
opdat zo de mens zijn
medemenselijkheid
nooit meer verleert
Ogen van bekenden
stappen op
het pad
geknerp van
losse kiezels
de stille tred
op veerkrachtig
lichtgroen
lentegras
het bankje
bij de vijver
die spiegelend
zijn schaduw gaf
armen die
gedachteloos
schouders vonden
om even te ronden
verlangen dat
een uitweg zocht
in speels en heel
langdurig kussen
wij zijn
niet uitgerust
lust smeult zacht
in onze lenden
zoeken naar
een zachte plaats
verborgen voor
ogen van bekenden
Een tijdloos open
niet de jaren
hebben je gewogen
jouw ogen
passeerden alle grenzen
in een tijdloos open
de enige bagage
die jij altijd
bij je had was de
schat van een lach op
de paspoortfoto in je tas
waarbij iedereen
toch even moest kijken
om de intensiteit
van a-live met de foto
te kunnen vergelijken
jou zien was altijd
een stukje van je
warmte raken met
het gevoel samen ook iets
moois van het leven te maken
In ziele sfeer
jij liet mij
bijna alles
van liefde zien
de lach een
onverwachte kus
de warme hand
waar vonken
springen in ontladen
dierbare omhelzing voor
intieme samensmelting
toch hangt er nog
een licht taboe over
ontmoeten in ziele sfeer
begrijpen heeft dezelfde
woorden niet meer
voorzichtig kijken
baant nieuwe wegen
in het doelenperspectief
maar voor van harte moeten
we nog even wachten
Jouw aureool
ik zag je op het
scherm verschijnen
waar jij bewoog
boog een ander
zonder deemoed
zijn hoofd
jouw bewegen
had nooit wind
of regen tegen
natuurlijk werd
jij nat had wind ook
zijn reactiekracht
maar het leek
of alles wat jou
dwarsboomde de
energie balans van
jouw aureool met
sterker licht bekroonde
met de virtuele
overwinning al
op je gezicht deelde
jij warmte en liefde
met hen die het al
zo lang hebben gemist
Lege handen
zij kende
de vraag
in hun ogen
legde het
antwoord
in haar lach
zij waren
uitgenodigd
werden verwacht
helend
luchtte zekerheid
alle oordelen op
vol liefde
en warmte
sprak hun hart
zonder woorden
verloren agressie en
boosheid hun kracht
lege handen
zijn gedaan zij kunnen
weer van elkaar op aan
Een juweel
jij hebt
het talent
om kleine lieve
dingen van jezelf
onbewust op een
beeldschone manier
te etaleren
zonder op
de voorgrond
te treden
blinkt er ineens
een juweel
met schoonheid
door hemelse zegen
jouw bewegen
de oogopslag
of warme lach
het onuitgesproken
woord dat
duidelijk mimisch
aandacht pakt
het zijn details
die je nu al geslaagde
performance verder
zal vervolmaken
tot een verschijnen
dat steeds meer
opzien gaat baren
Wereld zonder jou
wij hebben gezwaaid
elkaar de hand
laten zien die wij
zo graag wilden geven
maar tussen ons is
de afstand gebleven
ik zag je stappen
hoorde de finaliteit
in het geluid van
je hakken dat
verder droeg in een
wereld zonder jou
je draalde
heel even leek om
te keren maar door
gedachten gedreven
volgde je het pad
steeds verder van mij af
ik had willen
rennen schreeuwen
hollen draven om jou
terug te vragen maar
stond als verlamd te kijken
naar die zwaaiende hand
Een gouden gloed
sereen wolkt
avondlicht met
lange schaduwen
voorbij de drukte
van een hectische dag
nog speelt
een gouden gloed
door je krullend
haar waar wind zijn
laatste adem blaast
vaag ritselt
wat verdwaald
papier op luwte
plekken in het
definitieve setten
een verre schreeuw
wiekt weg in echo
kaatst de kreet het is
voor vandaag wel
weer genoeg geweest
Hemelse pijn
ik wist in
eerste oogcontact
dat jij alles
wat ik miste had
met sprankelende
ogen weefde jij
het web dat er
tussen ons was
waarbij je
volle lach ontspande
in plezier en ik zicht kreeg
op de kleuren van je hart
in die wisselende
harmonie van
pracht en kracht
voelden wij magie
in aantrekken van
het onbekende en de
verbazing die wij herkenden
door ongrijpbare mystiek
wij dachten het paradijs
op het pad der liefde
maar verliefd zijn bleek
het voelen van hemelse pijn
Alone
we've known each other for months now
i really like you a lot
even though we don't speak every day
you say you like me as well
but i just can't tell
if you're serious or not
maybe you're the same as i thought
i imagined you to be different than the others
you'd respect one for what they were
but after all it just seemed like a blur
you said you loved me, and i said it back
well here i am again, the insomniac
one more sleepless night because of you
another night i have to push through
i've done it enough to just accept it
and i know i really shouldn't
but my mind is just so far gone in the middle of the night
it's like i'm already waiting for the daylight
the dark circles under my eyes become bigger and darker every time
i mean it's way over bedtime
and i know i shouldn't be stupid and just go to sleep
but i just can't forget the feeling i get of thinking of you
and the things you said we would do
but for now it's every thing i'm used to
me in my bed, on my own
i don't want this, i feel alone
alone and miserable
alone
Scherpe kantjes
hij was hoekig
maar zij wist
zijn scherpe kantjes
zacht af te vlakken
met tijd
politoerde zij de
mooiste vlammen die
zijn innerlijk verwarmden
in zijn vrijwel
ontoegankelijk doolhof
kende zij de wegen
uit zijn turbulente leven
de buitenkant
bolstert nog altijd ruw
maar zijn ogen zijn
rustig warm en zacht
in samen bloeit
genegenheid en kracht
om de wereld te laten zien
dat liefde prioriteit verdient
De hunker
stil bewoog
je hand boven
mijn huid
het was
geen raken meer
een vriendelijk vragen
net geen
ontmoeten wel
een warm begroeten
in een
vluchtig eerste
verkennend contact
getraind als
jij was voelde je
energieën ontspannen
de hunker
naar meer in
verbazing opvlammen
jij lachte
om de focus in
rust te vertragen
leidde af zodat
wij niet geblokkeerd
zouden raken
na een warm
weldadig begin zit
de hemel er zeker in
Nieuwe stilte
ik heb gespeeld
met de breekbare
stilte in mijn hart
het soms verplaatst
als het in melodie iets
liefs en aardigs had
altijd een luisterend oor
met koesterende warmte
als duidelijke indicator
ook ik schoof snel
dichterbij om mij te laven
aan die zeldzame bron
maar voelde al dat
de tonen die zij maakte
niet voor mij welkom spraken
ik kon de harmonie
niet volgen werd onder
dissonanten bedolven
heb mijn hart gesloten
ben met nieuwe stilte een
paar dagen ondergedoken